Leire Narbaiza

Ahoa tapatuta daroagu hilabeteotan. Talde oso bat horrela ikustea irudi zarradagarria eta bortitza da, aldi berean. Askotan irudikatu izan da zentsura eta adierazpen askatasun eza ahoa estalita. Baina neurri profilaktiko zuzena da maskara janztea, eta, besterik ez dugun bitartean, modu erraza eta eraginkorra izanda, ohitu eta bizimodua egiten laguntzen digu.

Egia esatera, maskara ez da oso erosoa; hala ere, dagoena dago, eta aurrera egin behar. Mutur aurrean oihal zati bat izatearen deserosotasuna ez ezik, komunikatzeko zailtasuna ere badakar. Gaitzagoa da parean dugunari zer esan digun aditzea (entzun edo ulertu, hautatu nahi duzuen esanahia), komunikazioa eragozten duelako, jakinekoa da hori, ezpainak irakurtzeko beharra izan barik ere. Gaizki-ulertuak ere eragiten dizkigu, barrea eragin ere bai.

Baina agintariek berba egiten duten guztietan ez dute maskara eroaten. Hala ere, komunikazioan hanka sartze galantak egin dituzte. Izurria kudeatzen huts askotxo egin dutela begitantzen zait, baina guztiaren gainetik, komunikazioan egin dute kale. Mezu garbirik ez, askotan kontrajarriak, azalpen gabekoak, logika azaldu barik… Jendeak, guk, mezu zuzenak, argiak eta arrazoituak behar ditugu, gero jaramonik egin diezaiegun nahi badute, behintzat.

Ez da pandemian bakarrik gertatu den kontua, zoritxarrez. Aurtengo otsailean ere sufritu genuen inkomunikazioa Zaldibarko zabortegia amildu zenean. Ordukoa okerragoa izan zen, beharbada, ezkutuan ibili zirelako hasieran, ezer gutxi esanda; ondoren mezu kontrajarriak emanda. Noraezean laga gintuzten Eitzaga inguruko herritarrok, eta oraindik ere inork ez digu ganorazko azalpenik eman, ez ardurarik hartu. Kasu bietan mezuen transmisioa —edo transmisio eza— gaztelaniaz egin da nagusiki, eta euskaraz egin denean, berandu, eskas eta txarto egin da.

Drogarik gabe, atsedenik ez! famatuaren bertsio pandemikoa zabaldu zuten urriaren hondarrean Urkulluren Twitterren kontuan: “[…] Neurri horien helburua da koronabirusaren hedapenari eustea”. Irakurri genuen askok bai barreari ezin eutsi! Ibili zen adar-jotzearekin konturatuta, txioa borratu, eta “Neurri horien helburua da koronabirusaren hedapenari etetea” ez zuten argitaratu, bada? Berridazketa gutxi egindakoak dira lehendakariaren kontua kudeatzen dutenak, horratio! Twitterren ez ezik, Irekia webean ere hala jarri zuten, bertatik kopia-pega egin zutelako. Jakina, horretan —kopiatzen— ere jakin egin behar da-eta. Arte pixka bat, mesedez!

Baina pasa den astean Urkulluk onartu zuen txio batean lan asko egin gabe dituztela: “Ez dut ahazten egiteke daukagu lan itzela”. Hori da, egiteke dauzkaten lanak osasun publikoan, hezkuntzan, zaintzan, kulturan… Egiteke, ez dutelako egin, hain zuzen ere, egiteko obligazioa izanda! Onartzea ez da gutxi horrelako baten ahotik (eskutik?) etorrita. Pena akats gramatikala izatea, agintariek ez dutelako inoiz gaizki egin dutela aitortzen, karguak berarekin urguilua balekar bezala. Urguilua.

Urkulluren komunitate kudeatzaileak —community manager izendatzea gehiago gustatuko zaie, ziur— zalditik astora eta astotik lurrera dabiltza. Baina beti euskarazko mezuekin (ezin ahaztu Google Translate erabilita idatzitakoak) gertatzen zaie, zelako kasualitatea! Eta Euskaraldiaren atarian!