Iritzia

Aspaldiko gazteak

Leire Narbaiza

Gazte ziren, gazte, eta ez daude konforme", horrela kantatu beharko diegu geure erretiratuei Lurdes Iriondoren abesti famatu haren bertsio eguneratua; izan ere, euren gazte denboretakoa da, eta ziurrenera, makinatxo bat bider abestuko zuten. Orduan sasoian zuten kemena, orain ere badute-eta gure jubilatuek, zorionez.

Metroz golfera, Poloniatik hurbil

Danel Agirre

Berripaper honek zutabe honengatik ordaindu ahal duena baino gehiago kostatu bazitzaigun ere sarrera, berripaper honetako kazetari batekin goiz bat eman nuen aspaldi Zarauzko golfean —kidearen izenik ez dut idatziko, euskalgintzako behargin bihurtzeko emandako pobrezia botoa apurtu zuenik ez duelako zabaltzerik nahiko—. Zelaia ia hutsik zegoen, baina swing eta swing artean norbait urrutitik so genuela antzeman genuen. Ni umiliatzeagatik, pilota sasietara bota nuen arte ez zitzaigun hurbildu. Julio Iglesiasen klon lepatente bat zen. Green-era iristeko trukoren bat gurekin partekatuko zuela espero nuen, baina janzkeragatik kargu hartu zigun, oso modu zakarrean.

Geure burua plastifikatzen gabiltza

Leire Narbaiza

Goizean okindegira joan naiz. Etxetik irtetean ez zen euririk, baina zaparrada ederra bota dit bidean. Ogia eta erositakoa plastikozko zorro garden baten sartu dizkit dendariak, busti ez zitezen. Esan diot ea poltsa garden horretan sartu beharrean, heltzeko lekua duen baten sartuko zidan guztia, euria goian-behean ziharduelako; berak ezetz, kobratu barik ezin zidala halakorik eman.

Seinale bat, sasi artean botata

Danel Agirre
Kanbo hitza entzute hutsarekin, lerdea darigula ipintzen gara etxean. Ez da Arnagako aperitifara gonbidatu gintuztenik (ETA luntx epiko batekin bukatu zela irakurri dut), karta berdearen garaitik datorren kontua baino.

Gizonok, orain zuen txanda da

Leire Narbaiza

Apirila da hilik krudelena", hasten da T.S. Eliot-en Hilen ehorzketa poema. Apiril hau ere krudela izan da arlo larregitan. Azken astea, batez ere, oso intentsua eta gogorra. Tristura, haserrea, amorrua, higuina, mina... sentimendu horiek guztiak pasatu ditugu, bat baino gehiago batera. Horregatik gaude lur jota, porru eginda.

Ni joaterako, bera beti bueltan

Danel Agirre

Erretiroa hartu eta astebeterako ikasi zuen aitak sarera irteten, inoren laguntzarik gabe. Sekula ordenagailurik ukitu gabea zen, eta apartatu berri nuen moteldutako bat eman genion, nola pizten zen soilik erakutsita. Egun gutxiren buruan ulertezina zitzaion zerbait zegoela aipatu zidan, eta ikastaro ezin nekosoago bat eman beharko nion ikarak hartu ninduen. Bere galderarekin, ordea, flipa eginda geratu nintzen: "Aizu, eta Interneten dabiltzan guztiak zergatik dira argentinarrak?".

Munillak blokeatuta nauka

Leire Narbaiza
Munillak blokeatuta nauka Twitterren. Duela hilabete batzuk konturatu nintzen, kasualitatez. Txiolari lagun batzuekin komentatu, eta euretako batzuek ere hala zeudela aditzera eman zidaten.

Dotoreziaren pinakulu bat

Danel Agirre

Atzerrira bizitzera irten nintzen lehenbiziko aldian, ikurrina eta Benitoren CD bat sartu nituen maletan. Trapua nondik atera zen ez nago oso ziur, gurasoen etxetik ez behintzat. Alokairuko nire logelako oheburukoaren gainean ipini nuen. Eta begiratu eta zeharo barregarri sentitzen nintzenez, agudo ezkutatu ere bai. Diskoa, berriz, anaiari ostu nion. Hogei urte daramatzat neure buruari zer demontretarako behar nuen galdetzen: Benitori cortapedos deitzen genion ordurako, ez zitzaidan batere gustatzen. Baina hori baino garrantzitsuagoa, ez nuen inola ere gustatzerik nahi.

Zahartze programatua

Leire Narbaiza

Apiril hontan beteko ditut nik nahi baino urte gehio", kanta nezake, Ruper Ordorikaren Bertso berriak abestia parafraseatuta. Egia esatera, artikulu hau irten orduko beteta izango ditut urteok; nahiko nukeena baino zaharragoa naiz, alegia. Zenbaki biribila, eta hamarkada aldaketa. Latza! Urtebetetze eguna okasio berezia dela baderitzot ere, nire asmoa ez da zorion agur gehiago jasotzea —baina opariak hartzeko beti prest nago, kar, kar, kar—, digitu aldaketa beti hausnartzeko momentua izaten da defendatzea baizik.

Egiaztatzeko modu bakarra dut

Danel Agirre

Teologo anglikano gasteiztar bat izan nuen klasekide, unibertsitatera izterren artean Chopper ikusgarri bat zuela agertzen zena. Iron Maidenen kontzertu batean topatu nuen behin, kamisetarik gabe izerditan blai, gurutzedun zintzilikarioa lepoan, The number of the beast kantuarekin trantzean. Aspaldian, Nabarraren eta musulmanik gabeko Europa zuri kristauaren defentsa sutsuan dabil sarean, eta feministak astintzeko indarrak ere geratu ohi zaizkio. Bizitzaren misterioaren gremioan dabiltzanekin beti gertatzen da: teologo anglikano gasteiztarra benetan da morroi originala.