Leire Narbaiza

Euskal Herrian bidaiariak miretsi egiten ditugu. Hala da. Bereziak iruditzen zaizkigu, ausartak eta bipilak, munduan barrena dabiltzalako motxila bizkarrean dutela, mundua "benetan" eta "sakon" ezagutzera joaten direlako. Lau izarreko hoteletako logeletan ostatu hartu beharrean, mila izarreko lolekuak nahiago dituztelako. Horiek bai esploratzaile bikainak! Eta horregatik, etxera itzulitakoan, askok diaporamak muntatu, hitzaldiak eman, irratian berba egin edota liburu bat argitaratzeko aukera izaten dute.

Danel Agirre

Bizitza da, nire muturren aurretik pasatzen ari den hori, Medellinen Juan Manuel Lilloz gozatzen dabiltzan bitartean. Kontatu nizun hementxe duela hiru urte: Lillologo-tzat dut neure burua. Eta Latino-amerikako bere egonaldiek suspertzen didate bereziki kalentura. Mexikon, Txilen edo Kolonbian kontratatzen duten bakoitzean, zaletasuna obsesio bilakatzen zait niri. Telesailen azken atalaren zain igaro ohi duzun kalbario berbera pairatzen dut nik Lilloren eguneko prentsaurrekoa Youtuben agertzen den arte.

Leire Narbaiza

Ez dakit herriek kolorerik duten, eta izanda ere, badakit ezin daitekeela orokortu, giza taldeak heterogeneoak direlako, denetatik dagoelako eta tar, tar, tar... Ezaguna dut diskurtsoa, nik neuk ere praktikatu dudalako. Baina ez dezagun geure burua engaina; margotu izan balute gure herria, eta bertako guztiok, emandako ikuspegi nagusia beixa izango zatekeen.

Danel Agirre

Anoetaren historia idazten lagundu duten portugaldar guztien artean, lehenbiziko biak geratu zaizkit niri memorian iltzatuta. Ez naiz ari hain irribarre atsegina zuen Oceanoz, ezta Carlos Xavier jenio zekenaz ere, estadioa eraikitzen hil ziren herrialde horretako bi kofratzaileez baizik.

Leire Narbaiza
Pasa den ostiralean lankide (eta lagun) batek artikulu baterako gaia proposatu zidan: euskara ikasteagatiko diru-laguntzetan zehar ez galtzeko gida. Nik esan nion artikulu bakarrarekin ez zela nahikoa, anabasa hori ulertu eta dominatuko zuenik oraindik ez delako jaio.

Danel Agirre

Atzerriko azoketan sagardoa partitzeko furgoneta vintage-a tuneatu eta Cider truck izen xelebrea ipintzea bezalako ateraldiekin, gure turismo bulegoek ingelesez egindako beste bihurrikeria bat oharkabean pasatzea lortu izan dute. Donostiak eta Bilbok urteak daramatzate liburuxka eta webguneetan bere burua gay friendly moduan aurkezten. Hiriok ezagutzeko gonbita egin, eta oasi toleranteekin amets eginarazten diete LGTB komunitateko bidaiari kanpotarrei. Turista kapazak (Busturialdean horrela esaten diete gayei, ez al da jeniala?) nahikoa du arratsalde pare batez bikotekidearekin eskutik goxo-goxo Kontxatik paseatzea, ordea, begirada eta keinu inkisidore gabeko egonaldia hitzematea euririk gabeko oporrak bermatu nahi izatea bezain irreala dela antzemateko. Gay friendly eslogana gurean erabiltzea publizitate iruzurtia da, eta egiaztatzeko metodorik onena, nazionalismoa sendatzeko espezialista onenek gomendatzen duten berbera: bidaiatzea.

Leire Narbaiza
Lan egin barik bizitzeko, zenbat diru tokatu beharko litzaiguke loterian?". Halako itaunak egiten dizkiegu ikasleei euskaltegian, berba egin dezaten, mintzamena lantzeko; betiere testuinguru batean, jakina. Gogoan dut halako galdera bota nien azkenekoan milioi bat euro irten zitzaigula zifra adostua.

Danel Agirre

Duela bi urteko udal hauteskundeen kanpainan zakilpausiak modu ankerrenean erasan ninduen. Muntaiatzat hartu nuen irudi bat pasatu zidan Xabik Whatsappez: ni neu ageri nintzen, Gasteizko EAJren afixa batean. Photoshoparekin propaganda jeltzale faltsua sortzea baino egiteko hoberik ez ote zuen galdetu nion lagunari. Eta bidalitakoarekin arren tentuz ibiltzeko exijitu. Jendea sinesbera delako, eta irudia zabalduz gero hainbatek "ba, Hitza-ko zutabegile txoro hori azkenean Peneubekoa zen" pentsatuta ontzat eman zezaketelako. Xabik mezukoa ez nintzela ni erantzun zidan, ordea, bi malkotxo dituen algararen emotikonoaz lagunduta. Nire mozolo irribarre berbera —eta oro har nik baino nire antz handiagoa— zuen tipo hura Gorka Urtaran zen. Informazioak lur jota utzi ninduen. Zer zetorren oso ongi jakin gabe ere, heldutasuna deitzen dioten munstroa parez pare ikusi nuen lehenbizikoz. Izan ere, EAJko alkategai baten fotokopia perfektua nintzela jabetu ondoren, ezin nuen gazte plantak egiten jarraitu. EAJko alkategai baten fotokopia perfektua zarela jabetzea zakilpausia duzula ziurtatzen duen agiri ofizial baten modukoa delako, kosmosaren hariak mugitzen dituenaren zigilu eta guzti.

Leire Narbaiza
Orain laurogei urte, beste lau mila umerekin batera, gure aita ebakuatu zuten Frantziara Goizeko Izarra itsasontzian. Hiru urte zituenez, eta anaia txikiago bat, amarekin joateko suertea izan zuen. Horregatik, bera eta osaba ez dituzte inon gerrako umetzat aitortzen, lagunduta joan zirelako Frantzia aldera.