Olatu gainean erori gabe ibiltzen dira surflariak, oreka mantenduz. Ongizate fisikoa eta mentala lortu nahi dute yoga egiten dutenek, gorputzaren eta arimaren arteko oreka. Oreka garrantzitsua da yogan, eta ezinbestekoa surfean. Oreka da Gipuzkoara duela hiru urte iritsi zen SUP yogaren funtsa ere; oreka mantentzea, barne oreka helburu. Azken batean, Surf Up Paddle baita SUP yoga: arraun surfean ibiliz egiten den yoga.

Hondarribiko SUP Skolak ematen ditu SUP yoga ikastaroak Hondarribiko hondartzan —laburturik, HS2—, eta edozeinek eman dezake izena, Ane Otxoteko irakasleak azaldu duenez: "Bi diziplina horiek elkartzea da. Hutsetik has zaitezke lehen egunetik, bai SUParen aldetik, bai yogarenetik. Noski, jakin behar duzu arraun egiten pixka bat, taulan oreka hartzen". Aurretik taulara igo direnek abantaila txiki bat dute, baina, yogari dagokionez, ez da beharrezkoa eskarmentua izatea. "Ez duzu zertan jakin yoga egiten, nik azalpenak ematen ditudalako; nik zuzentzen dut egin beharrekoa. Gorputza taula gainean landu behar da".

Otxotekok bietatik daki: surflaria da, eta yoga praktikatzen du, eta irakatsi ere egiten du. "Yogako irakaslea naiz, eta hemen ere —HS2n— surf entrenatzailea naiz. Baldintza horiek betetzen nituen: yoga jakitea eta taulan ibiltzea, eta praktikan jarri nuen". Aurten laugarren udaldia da Hondarribian itsasoan yoga egiteko aukera eskainiko dutena. Larunbatero elkartzen dira, baina, eskaera egonez gero, igandean ere antola ditzakete klaseak, "baita astean ere".

SUPeko taulak erabiltzen dituzte yoga egiteko. Zutik eta arraun batekin egiten den surf modalitatea da SUP, eta taula handiak darabiltzate, zutik joatea errazten dutenak. Hondarribiko hondartza, berez, olatuetatik gordeta dago, eta egokia da SUPean hasiberriak direnentzat. Gainera, hondartzaren ezkerraldean daude HS2koak, eremu babestuenean. Hortaz, surfean eskarmentu handirik ez dutenak ere erraz molda daitezke SUP yogan.

"Presentzia handiagoa"

Itsasertzetik hurbil egiten dute SUP yoga, buia bati lotuta. Taulak elkar lotzen dituzte, eta irakasleak buian amarratzen du soka. Beste batzuetan, denak lotzen dira buiara, bitxilore bat osatuz. Horrekin nahikoa dute itsasoan yoga egiten hasteko.

Bi diziplinak elkartzen ditu SUP yogak, baina, Otxotekorentzat, ez da bien batura soila: "Ez da gauza bera yoga areto batean egitea edo kanpoan egitea, eta nik horrek ematen diguna aprobetxatzen dut: batetik, naturarekin harremanetan egotea; eta, bestetik, taula uretan egoteak, mugikorra izateak, laguntzen digu presentzia handiagoa edukitzen egiten ari garen horretan, eta hori oso inportantea da yoga egitean". Inportantea, eta nahitaezkoa: "Oinarri finko batean, ohituragatik edo jarrerak dakizkizulako, presentzia joan egiten zaizu. Hemen ezin duzu galdu, galduz gero uretara erortzen zarelako".

Udan eta neguan

Berez, yogako mugimendu edo jarrera guztiak egin daitezke olatu gainean, baina HS2n errazenetik hasten dira. "Jendeak uste du dena baino zailagoa dela. Argi eta garbi, maila desberdinetan egin daiteke, baina gorputza oso itsatsia baduzu taulara, orekari errazago eusten zaio; etzanda ere jar zaitezke, eta hori bada yogako jarrera bat". Hala, errazetik hasi eta poliki-poliki altxatuz joaten dira, eta erronka handitzen da: "Lehen egunean, gauza oso xumeak egin daitezke, eta oso ondo sentitzen zara". Otxotekok onartu duenez, batzuk behin probatu eta kito, ez zaizkio bueltatzen, baina beste batzuekin taldetxoa osatu du, eta ia astero errepikatzen dute. "Batzuek lurrean ere egiten dute yoga, baina hemen beste erronka bat aurkitzen dute; ez dauka zerikusirik".

Probatu nahi duenak aukera izango du irailera arte Hondarribiko hondartzan, ezkerreko aldean. Han daude HS2koek jarri duten dendatxoa eta SUP taulak alokatzeko edukiontziak. Hori bai, komeni da aldez aurretik haiekin harremanetan jartzea, Facebook bidez edo 696 41 33 75 telefono zenbakira deituta. Ordutegiez, prezioaz eta abarrez informatzen dute han.

Yoga eta surfa batzen ditu SUP yogak. Zalantzarik gabe, yoga praktikatzen dutenentzako aukera ona da uda garaia iristen denean. Baina ez oraingo bakarrik, Hondarribitik turistak joaten direnean ere modalitate hori praktikatuko baitute; badian, Arraun Elkartearen inguruan. "Hori bai: udazkenetik aurrera neoprenoa jantzita ateratzen gara".

Euskal Herria Munduko Kopako 32en artean. Txinan, demagun, 2026ko ekainean. Imajinatzeak bakarrik hotzikara eragiten du.

To, zirriborro azkarra:

20.000 lagunek osatutako jendetza —"uholde berdea" bezala bataiatu du nazioarteko prentsak—, selekzioak jokatu beharreko hirietan indar, grazia eta umore erakustaldiak eginez. Txangoaren hirugarren geltokia, Shangai. Jaurlaritzaren Basque Country 2.000 metro karratuko karpa, sagardo eta txakolin upel, talo egile eta txalapartaz hornitua. Kalejirak estadio bidean. Multzoa gidatuz, Mujika taldea, Herri Norte eta Indar Gorri bat eginik. Ozen deiadarka, uzkietan ezkutaturik 10.000 kilometro egin dituzten speed gramoak partekatu izanak senidetuta.

ETBren zortzi orduko saio bereziak Munduko Kopan. Irailean, selekzioa sailkatu bezain laster abiatu zen arratsalderoko programazioa. Ordubete hasieran, eta luzatuz pixkanaka. Apirilaz geroztik, Asier Aranguren, Mikel Mendizabal eta Pedro Mari Goikoetxea eternalak Txinatik bertatik zuzenean. Behin eta berriz errepikaturik, trajean kabitu ezinik dabilen lehendakariak, ahaldun nagusiek eta lauzpabost alkatek jokalariei hotelean egindako bisitaren irudiak. "Gu guztion taldeari" lehen faseko azken partida baino lehen emandako animoak mikrofonoetan, irribarre faltsuz betetako solasaldian. Gazteleraz ahots guztiak, politikarienak eta kirolarienak.

Ilunabarra. Kolonbiaren aurkakoa galduta amaitu da euskal ibilbidea Munduko Kopan. Harmailan negarrez ari den neskatoaren irudiarekin jolasean kamerak. Masail bakoitzean, malkoekin urtzen ari den ikurrin bat margotuta. Erreferendumaren garaian sinbolo nazionalen aferak tertulietan eztabaida aspergarri pare bat eragin zituen, baina trapu jeltzalea ez da ordezkatu. Neskatoak ez daki masaileko ikurrinaren gurutze zuriak selekzioaren patua jaungoikoaren eskuetan ipini duela.

Biharko BERRIAk —Jaurlaritzak mantentzen du bizirik— azal osoa Kolonbiaren aurkakoari. "Harro behar dute" mezu bikoitzarekin jokoa argazkiaren gainean. Taldea mimatzen du tituluak, baita hiru arbitraje eskandalagarri sustatu dituen FIFA egurtu ere. Asmo txarrekin eta bulegoetatik iritsitako agindupean aritu da, ezbairik gabe, epaile nigeriarra. Egunkariko iritzigileek ez dute hitz goxorik harentzat, ikusle neutralarentzat irudien errepikapenak hain argigarriak ez badira ere. Euskal zaleen manifestazio inprobisatua Shangain FIFAren bidegabekerien aurka. Baketsua, hori bai.

Hemen amaitzen etorkizunaren zirriborro beldurgarria.

Orain bezala, Munduko Kopak Espainiako selekzioaren arerioen elastikoa jantzita bizi behar hau ez da gauza mundiala, noski. Alternatiba are gutxiago gustatzen zait, ordea. Baina izan gintezke originalak oraindik, eta eraiki dezakegu selekzio nazionalik gabeko nazio bat. Askoz garrantzitsuago, Basque Country karpa gabeko mundu bat.

Mundu guztian jakina da biologoen fakultatea langabeen faktoria handi bat dela. Nahiz eta, gaur egun, zoritxarrez edozein unibertsitate edo ikastetxe ere hala izan. Horrez gain, biologia oso lizentziatura komodina da, zer egin ez dakien oro hasten dena egiten baina gutxi batzuek amaitzen dutena, nahiko lizentziatura zaila baita. Badakit Obregontarreneko Ane ere biologoa dela eta bere irudia ez dela inteligentziaren erakusgarri, baina bai, sinis ezazue, biologia lizentziatura lizentziatura zaila da. Etorkizun gutxiko lizentziatura eta ateratzeko zaila. Orduan zergatik esaten diegu geure gurasoei: "Aita, ama, biologo izan nahi dut"?. Gizateriak inoiz erantzungo ez duen galdera da hori.

Lana topatzen duten biologo gutxik, ordea, oso lan dibertigarriak izaten dituzte. Ez dira makina arraroei begira egoten egun guztian, izan ere, biologo baten makinak bizidunak dira eta edozein asmakizun baino dibertigarriagoak dira. Nire ikerlari etapan, armiarmekin lan egitea suertatu zitzaidan. Nik berebiziko beldurra nien zortzi hankako izaki horiei, baina lana lana omen, eta hantxe agertu nintzen armiarmez jositako alkoholezko potoz lepo zegoen laborategi hartara. Nire lana, armiarma bat hartu, arra edo emea zen ikusi eta zein espezietakoa zen esatea. Krokodilo bat eta azkonar bat bi espezie direla esatea erraza da, are errazagoa bakoitza zein espezietakoa den jakitea.

Baina armiarma espezie ezberdinak bereizteko, hirurehun orriko gida bat, lupa erraldoi bat, pintza batzuk, marrazkiak egiteko arkatza, papera eta zirujau baten pultsua behar dira. Milimetro gutxi neurtzen duen armiarma hartu, ipurdiz jarri eta ugal organoei begiratu behar zaie; orduak egiten genituen armiarmen atzeko zuloari begiratzen. Aste guztia horrela ibili eta asteburuan zer erantzun behar genien, zertan lan egiten genuen galdetzen ziguten gure espezieko emeei? Ingeniariak ginela esaten genien, eta kitto! Bioingeniariak.

Hurrengo lana masterreko tesia ateratzeko musu-truk egin beharrekoa izan zen. Ernion ibili ginen karniboroak ikertzen. Bai, Ernion karniboroak daude, baina ez dira lehoiak edo dinosauroak: azkonarrak, ipurtatsak, lepahoriak, lepazuriak eta basakatuak dira; tartean basati bihurtutako zakurren bat agertzen zen arren. Arazotxoa da gautarrak direla eta gizakiaren usaina atzematen dutenean ospa egiten dutela, horregatik da hain zaila mendian karniboroak topatzea.

Karniboroen presentzia hautemateko, arrasto tranpak erabiltzen genituen. Laburbilduz, 30 kilo pisatzen zuten burdin eta plastikozko etxola txikiak. Karniboroa sardina lata oliotsuekin bertara erakartzen zen eta hanka arrastoak uzten zituen bertan, horrela, hanka arrastoen bidez inguru horretatik zein karniboro ibili zen jakiten genuen, hura izutu edo ehizatu gabe.

Lan hori egiteko momenturik hoberena, ordea, negua zen, karniboroek gose handiena zuten garaia. Beraz, euri, elur eta ekaitz artean, hor zihoan biologo txikia, 30 kiloko pisua bizkarrean hartu eta Ernioko maldetan gora. Ez zen hura, ez, Nathional Geographiceko dokumentaletan agertzen diren biologoen moduko lana, egun osoa auto batetik sabanako lehoiei argazkiak ateratzen.

Behin, armiarmen atzealdeak eta karniboro ikusezinak alde batera utzi eta lan serioetan sartu ginen… zuhaitz zaharretan xomorro bila. Zuhaitz zaharren barrenean sortzen den lur gozoan ezkutatzen da inguruan interesgarrienak diren xomorro mordoa. Gure lana zuhaitzik zahar eta okerrena bilatu, pala bat hartu eta bere barreneko lur beltza ateratzea zen; horren ostean plastiko batean zabaldu eta bertako xomorro eta beldarren bila pasatzen genuen eguna. Etxera egunero hamar kapar ekartzen genituen, horiek ikusten zirenak; orduz gero hamar urte pasatu diren arren, tarteka oraindik kaparren bat agertzen da!

Zuen biologo irudia telebistan agertzen diren Biotecnimed eta Nanobiogunetech bezalako izen arraroak dituzten zentroetako gizasemeena da, guztiak bata zuri eta betaurrekoekin. Horiek ere biologoak dira, bai, meritu galantekoak, baina jakin ezazue munduan bi biologo mota daudela: batadunak eta, geu bezala, botadunak. Batadunek laborategiko ikerketak egiten dituzte eta beka zein soldata nahiko onak lortzen dituzte; botadunok, ordea, bota zikinekin lan egiten dugu, ez dago guretzat bekarik, eta lan asko musu-truk egiten dugu, zergatik? Hor kanpoan, etxetik bi pausora, mikroskopio bidez ikusi ezin den mundu harrigarri bat dagoelako oraindik ikertzeko, eta ikaragarri atsegin dugulako.

1936ko abuztuan eta irailean, matxinada frankistari aurre egiteko lehenengotariko erresistentzia eta borrokak Tolosaldean izan ziren. Arrasto horien bila, Euskal Herri osoko hamasei gazte ari dira egunotan lanean Asteasun, Adunan eta Zizurkilen, Gerra...

Eskoriatzako Errekan Gora 2014 jaialdiaren barruan, Anje Duhalderen txanda izango da gaur. Kantari lapurtarrak kontzertua emango du Azkoaga Eneako terrazan, 22:30etik aurrera. Jaialdia Aitzorrotz kultura elkarteak antolatzen du, udalaren eta beste hai...

Gipuzkoako Foru Aldundiak probako esperientzia bat abian jarri du 4.000 biztanletik beherako bi udalerritan: Asteasun eta Seguran. Laura Gomez aldundiko berdintasun zuzendariaren hitzetan, zeharkako ildoak lantzeko orduan udalek izan ditzaketen gabeziei erantzun nahi diete: "Probako esperientzia gisa planteatzen da udalekin egin dugun hitzarmena. 4.000 biztanletik beherako herrietan lan filosofia bat sustatzeko jarri dugu martxan, argi geratu delako udalerri horiek ez dutela baliabiderik zeharkako politika horiei erantzuteko: ez dute planifikazio propiorik, giza baliabiderik ez eta aurrekonturik ere".

Herri txikiak izanik, udal egitura eta baliabideak mugatuak dituzte, eta esparru horizontalak behar bezala lantzeko arduradun politiko eta pertsonal gutxi dute. Aldundiak, teknikari bana urtebetez kontratatzeko, diruz lagunduko ditu udal horiek. Langile horiek aldundiarekin elkarlanean jardungo dute, udalen barruan "izaera horizontala duten jardun esparruak" txertatzeko. Euskara, parte hartzea, berdintasuna, giza eskubideak, migrazioa eta lurralde garapena dira berdintasun zuzendariak izaera horizontaleko arlotzat jo dituenak. Horiek funtsezkoak dira aldundiko gobernuaren departamentu, politika eta erabaki guztietan. Hargatik, aldundi barruan ez ezik, herritarrengandik gertu dauden udaletan ere sustatu nahi du esparru horien garapena.

Goierri eta Tolosaldea dira Gipuzkoan 4.000 biztanletik behera udalerri gehien duten eskualdeak. Eta, horregatik, hain zuzen ere, eskualde horiek aukeratu ditu aldundiak probako esperientzia hori abian jartzeko. Datorren urtean, esperientzia horren emaitzak aztertuko dituzte, eta, horren arabera, eredu hori beste udalerri batzuetara zabaldu ala ez erabakiko dute: "Ikasgaiak atera nahi ditugu, Asteasun eta Seguran hasi eta gainerako herrietarako eredu bat sortzeko". Asteasu eta Segura hautatzerako orduan, berriz, aipaturiko ildoetan lanean aritzea ere hartu dute kontuan: "Aldundiak bultzatutako Herritarrekin eta Berdinbidean sareetan daude jada, eta lan hori sustatzea nahi dugu".

Eredu hori ezaugarri bereko udal guztietan jartzea da aldundiaren asmoa, baina, horretarako, probako esperientzia martxan jarriko du aurten Segurako eta Asteasuko udalekin. Gehienez, 35.000 euroko diru laguntza emango die udal biei, esparru horien kudeaketaz arduratuko den teknikari bana kontrata dezaten. Teknikari horiek udal ordezkari politikoekin batera lan egingo dute, izaera horizontala duten esparru horiek udalaren departamentu, plangintza eta erabaki guztietan txertatzeko.

Udal txikien lagungarri

Ekainean Diputatuen Kontseiluak onartu zuen hitzarmenaren bidez, beharrezko baldintzak bermatu nahi ditu aldundiak 4.000 biztanletik beherako Gipuzkoako udaletan proiektu estrategikoetan txerta daitezen genero ikuspegia, herritarren partaidetza, euskara eta aniztasunaren kudeaketa. Arreta berezia ipiniko dute giza eskubideen eta oroimen historikoaren alorreko proiektuetan eta udalerriaren garapen sozioekonomikoa bultzatu nahi duten proiektuetan.

Pilar Legarra Astigarragako alkatea pozik dago aldundiaren proposamenarekin, gaur egun egiten duten lanari bultzada emango diolako: "Aldundiak halako eskaintza egitea positiboa da guretzat, proiektu horiek bideratzeko pertsona bat jartzeak aberastasuna ekarriko digulako". Legarraren ustez, probako esperientziak ez dakar ezer berririk bere horretan; udalen lana arintzeko mesedegarri izango da, ordea: "Ez da zerbait berria planteatzen; udaletan lantzen ari gara berdintasuna, euskara, partaidetza eta halako arloak. Lantzen ditugun arloak dira, hainbat egitasmo martxan jarritakoak. Baina udal txikiek ez dugu ildo zehatzetarako teknikaririk, eta ditugun langileekin moldatzeak gainkarga dakar. Asteasun, esaterako, gizarte langileari, kultur teknikariari edo politikarioi dagozkigu ardura horiek".

Legarrarekin bat dator Segurako alkate Eluska Gerriko ere, eta udaletan martxan dituzten lanketetan "hobekuntza nabarmena" izatea espero du: "Lan erritmoan aldaketa ekarriko digu; diru laguntzak eskatzeko edo justifikatzeko erraztasunak ekarriko dizkigu. Buruan ditugun eta apur bat ukitzen ditugun egitasmoak sakonago lantzeko aukera izango dugu".

Izan ere, bi herrietan ekintza zehatzak egin dituzte, baina baliabide gehiagoren beharra dute egitasmoekin jarraitzeko. Seguran, esaterako, berdintasunaren arloan diagnostikoa egina dute, eta berdintasun plana sortzen ari dira. "Parte hartzeari dagokionez, aurrekontuak edo beste zenbait proiektu aurrera ateratzerakoan herritarren partaidetza" dutela azaldu du Gerrikok. Memoria historikoari dagokionez, 36ko gerrako emakumeen bizipenak bildu zituzten Amantalek isilean daramaten gerra dokumentalean; eta, aniztasunaren kasuan, iazko festetan jatorri ezberdineko herritarrekin festa koloretsu bat egin zuten. Azken bi arlo horietan, ordea, ez dute lanketa iraunkorrik, baliabide faltagatik, eta probako esperientzia honekin horiek indartu nahi dituzte: "Ideiak eta gogoa baditugu, baina baliabide pertsonalak falta zaizkigu".

Asteasun, berriz, 36ko gerraren inguruko egitasmo bat lantzen ari dira, Aduna eta Zizurkilekin batera. Aniztasunari dagokionez, iaz hasi ziren gaia lantzen, Legarrak azaldu duenez: "Bederatzi herrialdetako jendea dago Asteasun, eta eskolaren bidez integratzen badira ere, ez dute askorik parte hartzen herriko bizitza sozialean, eta horiek erakartzeko bilerak egiten ari gara". Horri bultzada emateko aprobetxatu nahi dute probako esperientzia.

Irailetik aurrera abian

Proiektua udan bertan jarriko da martxan, bi teknikariren kontratazioarekin. Legarraren arabera, "abuztua ez da garai egokia pertsona berri bat udalean sartzeko"; horregatik, uztaila amaitzerako teknikarien hautaketa prozesua egingo dute, eta irailaren 1etik aurrera ekingo diote lanari. Seguran, astearteko udalbatzarrean onartu zuten egitasmoa martxan jartzea; eta Asteasun hilaren 23an egingo dute gauza bera.

Aldundiak, berriz, proiektuaren jarraipen batzordea osatu du jada: diputatu nagusiaren alorreko zuzendaritza guztietako ordezkariek —politikariek eta teknikariek— parte hartuko dute; udaletatik, ordezkari politikoek eta kontratatuko dituzten teknikariek. Gomezen hitzetan, jarraipena egiteaz arduratuko da batzordea: "Urteko plana definitu eta jarraipena eta balorazioa egingo du". Hiru hilean behin, esperientzia aztertzeko bilduko dira, eta beharrezkoa bada, aldaketak eta hobekuntzak ezarriko dituzte. Behin urtea igarota, probako esperientziaren balorazioa egingo dute, eta, egin beharreko egokitzapenen ostean, gainerako herrietara zabaltzen hasiko dira.

Lehen Klownaldiak erdietsi zuen arrakasta ikusita, bigarren jardunaldia antolatu du Banda Bat elkartea. Iragan larunbatetik abian da Donostiako Guardetxean aurtengo jaialdia. Antolatzaileen hitzetan, "energiaz beteta, ausardiaz eta inkonzientziaz lepo" dator iazko uztailean horrenbeste barre eragin zituen zikloa, Banda Bat elkartearen eskutik. Tailerrez gain, ikuskizun mordoa antolatu dituzte, baita hitzaldi, proiekzio eta topaketak ere.

Klown erregistroa gogoko dutenen bilgune eta erakustoki izan nahi du jaialdiak. Aurten, hilaren 12tik gaur arte, pailazoen munduan ezagunak diren irakasleak arduratu dira tailerrak eskaintzeaz: Virginia Imaz, Carmelo Muñoz, Gabriel Chame eta Fanny Giraud. Astelehenetik gaur arte eskaini dituzte klown lezioak Guardetxean.

Baina ikasteko aukeraz gain, gozamenerako tartea ere bada aurtengo Klownaldian, eta horren erakusle dira asteburu honetarako antolatu dituzten ikuskizunak. Gaur, 21:00etan hasita, gaztelaniazko bi antzezlan ikusteko aukera egongo da. Lehenik, Flamenquito deituriko klown antzerkia eskainiko du Badut taldeak. Gorka Gansok zuzendutako ikuskizun horretan, Anduriña Zurutuza eta Txefo Rodriguez arduratuko dira interprete lanez. Hain justu, gitarrista baten eta dantzari baten larruan sartuko dira, flamenko errezital handi bat eskaintzeko prestakuntzetan murgiltzeko.

21:30ean, zuzendari beraren beste lan bat interpretatuko du Cecilia Paganini klownak, 90 semanas y media deiturikoa. Haurdun dagoen Esperanza Martinen azalean sartuko da Paganini, amatasunari eta haurdunaldiari buruzko ikuspegi atsegina eskaintzeko asmoz. Denetarik probatu du haurra munduratu dadin, baina haurdunaldi oso luzea izaten ari da. Itxarongelan erditzeko zain dagoen artean, haurdunaldiko bizipen eta esperientzia intimoenen berri emango du.

Klown erregistroa, euskaraz

Bihar, berriz, euskarazko klown emanaldi bat izango dira Guardetxean. 21:00etan, Berak zuzendutako Sisiforen amarrua antzeztuko du Ander Basalduak. Keinuz osatutako antzerki ikuskizuna da, klown ezaugarri askokoa, eta Ignacio Libanoren zuzeneko musikaz lagundua. Aristides Smith jauzilari profesionalaren larruan sartuko da Basaldua. Europako Base jauzi federazioaren urrezko intsignia jasotzeko egin beharreko 5.000 jauzietatik 4.999 eginak ditu jada Smithek; eta azken salto horren inguruko gorabeherak taularatuko ditu bihar Guardetxean.

Aurtengo Klownaldiko azken ikuskizuna, berriz, Bartzelonako Star Tres konpainiaren Bye bye betsy antzerkia izango da, bihar, 21:30ean hasita. Cabaret zantzuak dituen antzezlan horretan, Lluna Albert eta Cristi Garbo aktoreak arduratuko dira Su Helen Smiten istorioa interpretatzeaz. Ospetsu izatera heltzeko asmoz Chicagora joan den Wisconsingo neskato xumea da Smith. Adorez beterik eta oztopo guztien gainetik, dituen ametsak harrapatzera joko du. Patuak prestatu dionari jaramonik egin gabe, beste zerbait izatea amesten baitu.

Gaztetxoa zela, gurasoen onespenik gabe sartu zuen lehen zakurra etxean; gaur egun, berriz, egunerokoan hiruzpalau zakur bueltan izaten ditu Jon Pazosek (Villabona, 1979). Jaioterrian jarritako hitzordura ere Nai eta Xaba ondoan dituela agertu da.Aspa...

“Uste dut Mutrikuko herriarentzat garrantzitsua dela portuaren eraberritzea. Herria leku zoragarrian dago, eta espero dugu itsas turismoari erakargarri egingo zaiola. Horretarako egin dugu eraberritzea: Mutrikuren garapen ekonomikoa bultzatzeko”. Kirol portuaren inaugurazio egunean egin zituen hitzok Edurne Egaña Euskal Kirol Portuen zuzendariak. Urte luzeetako gorabeheren ondoren, joan den ostiralean aurkeztu zuten. Egañak ez ezik, inaugurazioan parte...

Almudena Ruiz de Angulo Eusko Jaurlaritzako Portu Azpiegituren zuzendariaren arabera, kirol portu berriaren inaugurazioa “ez da amaiera, pauso bat gehiago baizik”. Ez du zehaztu, ordea, zein izango diren hurrengo pausoak. “Prest” agertu da herritarrek portuko proiektuaren inguruan pentsatzen dutena entzuteko. Kirol portu berriak zein onura ekarriko dizkio Mutrikuri? Hasteko, uste dugu portu berria erosoagoa izango...