Pasatu berria da munduko langileriaren eguna, eta gaiak emango zuen lagun artean hizpide bat baino gehiago, zergatik, zertarako. Etxeko txikienek zergatik jai edo zertarako manifestazioa galdetuz gero, ordea, zer erantzun?Gure herria ez da aberastasun...

Ez dute alderdi bat bozkatzerik nahi; ez dute alkategai baten aldeko botoa eskatzen. Albizturren, boto zuriaren kanpaina jarri du martxan Aizalde gazte elkarteak. Helburua: hautagaitza aurkeztu duten bi alderdiek alkatetza ez lortzea.

PSE-EEk eta PPk aurkeztu dituzte zerrendak herrian. Patricia Ainhoa Val izango da sozialisten alkategaia; PPrena, berriz, Jose Manuel Huidobro. Duela lau urteko emaitzak ikusita, Aizalde elkartekoek uste dute bi alderdi horiek ez dutela herriaren gehiengoa ordezkatzen: PSE-EEk bederatzi boto jaso zituen; PPk, berriz, bakarra. Zuriak 32 izan ziren. Aralarreko Gregorio Iraola da alkate egun; 117 boto jaso zituen 2011ko hauteskundeetan.

Whatsapp bidez egin zuten deialdia lehenik, eta gutunak banatzen aritu dira gero herriko etxeetan, egoeraz informatzeko. Bozkatzera joateko deia egin diete herritarrei, eta, boto zuria aukeratzekotan, gutuna hutsik uzteko. Ander Malbadi Aizalde elkarteko kideak Tolosaldeko Ataria-ri azaldu berri dionez, mezua gehienbat etxeko zaharrenei edo bozkatzera joateko ohitura gutxien dutenei bidali diete. Ordezkaritza izateko beharrezkoa da gutxienez botoen %5 eskuratzea —alderdi bati emandakoak edo zuriak dira balioa dutenak—. Baliogabeak ez dira aintzat hartzen ordezkaritza izateko kopuruak zenbatzerakoan.

Eskualdean badute aurrekari bat: Iruran, 2007an. EAEren hauteskunde zerrendak baliogabetuta, boto zuria eskatu zuen Marimi Ugalde alkateak: 606tik 562k boto zuria eman zuten. PSE eta PPk ez zuten botoen %5a lortu, ezin izan zuten udal talderik sortu eta Ugartek jarraitu zuen alkatetzan.

Hautagaitza bakarrekoak

Gipuzkoan zerrenda bakarra aurkeztu diren herriak ere badira: Errezil, Mutiloa, Leintz-Gatzaga, Altzo, Elduain, Gaintza, Hernialde, Orendain eta Orexa.

Baliarrainen kasua berezia izango da: ez da hautagaitzarik aurkeztu. Hori horrela, sei hilabeteko epean berriro deitu dituzte hauteskundeetara. Orduan ere zerrendarik ez bada, Gipuzkoako Aldundiak kudeaketa batzorde bat eratuko du.

Kartzela bakoitza mundu bat da: ezberdinak dira arreta, espetxeko medikuarekiko harremana eta ospitaleko joan-etorriak. "Baina batean edo bestean, oro har, baldintzak ez dira onak". Javi Hernando familia medikuak urteak daramatza gaixo larri dauden presoen inguruan lanean. Dioenez, kanpotik, ez da erraza espetxeetako medikuekin hartu-emana izatea: "Saiatzen gara haiekin harremanetan jartzen, telefonoz; baina, askotan, ez dugu lortzen. Esaten dute ez daudela, bilduta daudela...". Batik bat, senideek ematen diete presoaren egoeraren gaineko informazioa, baita presoen beren eskutitzetatik ere lortzen dute. Txosten medikoak ere lortzen dituzte normalean. "Puzzle horrekin guztiarekin, ahal duguna egiten dugu. Bidea zaila da".

Gaixo larri dauden lau gipuzkoarrek dituzten gaitzak ez dira kartzelan egoteko modukoak, Hernandorentzat. "Gaixotasun sendaezinak dira, kronikoak, larriak". Ondo sendatzeko tratamendu egokia eman behar zaiela dio, ingurua ere egokia behar dute, jarraipen zehatza, kontrolak, errehabilitazioa... "Kartzelan ezin da hori lortu, edo baldintza txarretan". Lau kasuak aztertu ditu banan-banan Hernandok:

IBON FERNANDEZ IRADI

"44 urte ditu. Esklerosi anizkoitza dauka. Gaixotasun neurologiko bat da. Normalean, ia-ia beti progresiboa izaten da. Agerraldiak izaten dira, eta agerraldi horietan sintoma neurologikoak agertzen dira gehienbat: galera edo defizit neurologikoak. Esate baterako, izan daiteke ondo ez ikustea, hanka edo beso batean mugimendua galtzea...Baita mina, txingurritasunak eta sentsibilitate falta ere. Zainekin, nerbioekin, zerikusia daukaten sintomak dira.

Pronostikoa txarra da. Abanikoa handia da; batzuen eboluzioa azkarrago doa, beste batzuk geldi bezala daude, eta gero berriro hasten dira...Bukaera defizit neurologiko garrantzitsuekin izaten da, eta, batzuetan, aulki gurpildunean geratzen dira. Ibonek orain defizit neurologikoak ditu, txingurritasunak, sentsibilitate falta beso batean, mina enborraldean...Gaixotasun honen tratamenduak nahiko gogorrak dira, eta horrek eskatzen du jarraipena egitea. Agerraldiak daudenean tratamendu bereziak daude kortisonarekin, eta, normalean, ospitaleratu egin behar izaten dituzte. Nahiko arrazoia da gaixotasun honekin kalean egoteko".

GARIKOITZ ARRUARTE

SANTA CRUZ

"35 urte ditu. Duela zortzi bat urte diagnostikatu zioten espondilitis ankilosantea. Gaixotasun larri eta progresiboa da. Poliki-poliki mugimendua galtzen dute, askotan geratzen dira bizitza normala egin ezinda, erabat zurrun. Gaitz konplikatuak dira, eta konplikazio asko izan ditzakete. Garik, esaterako, uveitisa izan zuen, arazo garrantzitsua begietan. Orain, bizkar osoko mina du, eta ziatikak eduki ditu. Bi sakroiliakak erasanda dauzka —bizkar ondoko artikulazioak—, eta bi hanketan mina.

Tratamenduak ezberdinak izaten dira, eta, ankilosatuak geratzen direnez, garrantzitsua izaten da ariketa. Progresiboa denez, eta oraindik Gari, komatxoen artean, ez dagoenez horren gaizki, iruditzen zaigu progresio hori ahalik eta mantsoena izateko tratamendu orokor bat beharko lukeela. Almeriako kartzelan dago, eta arreta ez da oso zuzena".

JAGOBA CODO CALLEJA

"51 urte ditu. Nahiz eta beste diagnostiko batzuk eduki dituen —arazo handiak izan ditu ahoan, inplanteak ditu aho guztian—, gehienbat bere diagnostiko nagusia espondilitis ankilosantea da. Martutenen dago, eta Donostiako erreumatologiako zerbitzuak diagnostiko bera egin du. Sintomatologia ugaria du: zerbikaletan, lunbarrean, besaburuetan, ukondoetan...Ia-ia artikulazio guztietan. Gogortasun arazo handia ere badu; gauean mina... Sendatzeko toki hoberena ez da kartzela".

AITZOL GOGORZA OTAEGI

"40 urte ditu, Basaurin dago, eta gaixotasun mentala du. Obsesio konpultsio desoreka dauka, eta sintoma psikotikoak. Gaitz hau dutenek burutik kendu ezin dituzten ideia obsesiboak dituzte, ideia horiekin jarraitzen dute etengabe, eta, halakoekin, sufrimendua izugarria da beraientzat. Edozein irtenbide aurkitzen saiatzen dira askotan; bere buruaz beste egiten ahalegintzen dira. Sendaezina da, eta episodioak gero eta gogorragoak dira. Aitzolek 24 orduko laguntza protokoloa izan du; ondoan beste preso bat, bere buruaz beste ez egiteko.

Gainera, duela gutxi beste arazo bat eduki du, txikia ez dena: biriketako tronboenbolismoa. Gaixotasun larria da. Orain, tratamendua hartu behar du horretarako ere".

Maiatza Saltsan egitasmoa antolatzen dute Zizurkilen duela dozena bat urtetik gora. Azkeneko urteetan, gai jakin baten inguruan landu dute hilabete osoko egitaraua: Jorge Oteiza, Pello Mari Otaño, El Salvadorko Meangerarekin duten senidetzea eta kanpotik Zizurkilera bizitzera joandako herritarrak hartu izan dituzte ardatz. Alaitz Ormazabal Zizurkilgo kultura zinegotziak esan duenez, aurten zalantza gutxi zuten: "Gabonen aurretik bildu ginen kultura batzordean, eta data hori buruan hartuta generaman. Aurten 400 urte dira herri aitortza jaso genuela". Honako galdera hauen bueltan hasi ziren Maiatza Saltsan antolatzen: "Zer dakigu egiten? Zer eskain diezaiekegu gure herrikideei? Nola ospa dezakegu gure burujabetza?".

Herritarrek egindako ekitaldiek hartuko dute, nagusiki, egitarauaren zati handiena. Besteak beste, herriko Nigeriar Taldeak ikastaroa eskainiko du hilaren 21ean, eta hilaren 29an, berriz, Nerea Barriola sopranoak emanaldia egingo du Arantzazuko Amaren elizan.

Ekitaldi nagusia, berriz, biharko herri antzerkia izango da. Bazen behin herri txiki bat... izenburua jarri diote. "Denek parte hartzeko moduko ekitaldia egin nahi genuen; hori zen gure premisa nagusia", adierazi du Leire Zubeldia komunikazio eta parte hartze zinegotziak. 22:30ean ikusi ahal izango da: eguraldi onarekin, Joxe Arregi plazan, eta, bestela, Zizurkil goiko Intxaur frontoian.

Antzezpenak egongo dira, baina baita esketxak, dantza koreografiak, musika eta bertsoak ere. Lau ataletan banatu dute emankizuna. Lehenengoan, duela 400 urte herria sortu zeneko gizarte egitura islatu nahi zan dute. Bigarrenean, 1864tik aurrerako lehen industrializazioa kontatuko dute, eta hirugarrenean, berriz, 1965etik aurrera Zizurkilen jaso zen migrazioa. Etorkizuneko herria irudikatuz bukatuko dute antzerki lana. Iragana, oraina eta etorkizuna uztartuko dituzte, beraz.

Ikuskizuna oso-osorik herritarrek egina da, hasi gidoitik eta azken antzezpeneraino. Guztira ehun zizurkildarrek parte hartu dute. Iraitz Lizarraga herriko aktorea aritu da zuzendari lanetan, eta, besteak beste, Joseba Otaegi aizkolariak, Iker Goenaga soinu jotzaileak eta Unai Mendizabal bertsolariak parte hartuko dute.

Datozen lau urteetan, Urnietak "erronka politak" izango dituela uste du Mikel Pagola EAJren alkategaiak (Urnieta, 1970), eta horiei heltzeko gogoz da. Hilaren 24an "libreki" botoa emateko eskubidea betetzeko deia egin die urnietarrei.

Zer iritzi duzu lau urteko agintaldiaz?

Agian, ez gara gu egokienak balorazioa egiteko, baina gustura nago udaletxean sortu den errespetu zikloarekin. Politikaren artean, bakoitzak bere ideiak defendatzeko eta plazaratzeko aukera izan du; gainera, arlo askotan elkarrekin batzeko aukera izan dugu, eta pozik nago errespetutik abiatuta egin ditugun gauzekin.

Zertan egin du aurrera herriak?

Batez ere, herriaren kalitatea hobetzeko apustuak egin ditugu. Lau parke berriztatu dira: hainbat belaunaldi espazio berean egoteko aukera izan dezaten saiatu gara, haien arteko harremanak lantzeko. Inbertsio moduan, herriko sarbideetan hobekuntzak egon dira. Zerbitzu aldetik, oso garrantzitsua da udalean eman den eredu aldaketa: herritarrak lehenetsi dira erabat, eta horren lekuko da herritarren arreta zerbitzua, Bertan bulegoa. Herritarren ikuspegitik hobetzeko zer genuen aztertu dugu, eta horiek izan dira kontuan hartu ditugunak.

Eta hobetzekoen artean?

Urnietako plan orokorra lehenago onartu izana, adibidez. Gusturago egongo ginateke 2014ko azaroan onartu ordez lehenago onartu izan bagenu. Dokumentu horrek gauza asko baldintzatzen ditu etorkizunean eta garapenari dagokionez. Nahi baino gehiago atzeratu da, eta horrek ekarri digu ekintza konkretu batzuk egin ez izana. Horrez gain, gusturago nengoke Egape ikastolako DBHko eraikin berriaren aurreneko obra txikiak hasi izan balira, edo beste inbertsio batzuk egiteko gai izan bagina: irisgarritasuna hobetzeko ekintzak, berrikuntzak kiroldegian...

Langardako etxebizitzen arazoa urte luzeetan egon da presente Urnietan. Auzia konpontze bidean da, azkenean.

Oraindik ez dugu dena egin, baina, behintzat, akordio bat sinatu dugu, eta soluzio baten oinarriak markatu ditugu. EH Bilduko Xabier Iurramendi zinegotzia izan da Langardako batzordeko burua, baina garbi dago udaletxeko alderdi guztiek genuela asmoa arazoari irtenbide bat bilatzeko. Nabarmentzekoa da bizilagunek eta udaleko alderdiek akordio horretara iristeko izan dugun gogoa eta nahia. Ea hemendik pare bat urtera akordio horrek isla erreala daukan eta auzo horretan saneamendu aldetik geneuzkan arazo larriak saihesteko formula aplikatzen dugun.

Hondakinen arloan, bosgarren edukiontziaren alde egin zenuten EAJk eta PSE-EEk, eta Bilduk babestu. Helburua %60 birziklatzea zen; datuak, ordea, %43 inguruan dira.

Oso baikorra da udalean ordezkaritza politikoa dugun alderdi politiko guztiek eredu batekin bat egin izana. Eredu horrek helburu batzuk jarri zituen, eta helburu horietara iristeak markatu zuen adostasun politikoa. EH Bildu alderdiak argi eta garbi esan zigun koiunturagatik onartzen zuten akordio bat zela, ikusita matematikak eginda garbi zegoela zeintzuk ziren udaleko aritmetikak, eta aritmetika horiek aukera horren aldekoak zirela. Gutxieneko horiek lortzeko epeak dira hor dauzkagun arazoak. Kontuan hartu behar dugu Europako lurralde aurreratuenetan birziklatze ehuneko altuak dituztela, %65-70ekoak, baina 30 urtetako kultura baten ondorioz. Guk urtebetean edo bi urtetan ezin ditugu gauzak bat-batean aldarazi. Baina aurreikuspenak ez dira bete. Aztertu behar dugu zergatik ez diren bete, eta berriz ere neurri batzuk planteatu beharko ditugu politikoki, herritarrek birziklatzean ezinbestean parte hartu eta emaitza hobeak lortzeko.

San Markoko mankomunitateko presidenteorde ere bazara. Nola ikusten duzu hondakinen kontuarekin Gipuzkoan sortutako zalaparta?

Ikuskizun txar bat ematen ari gara. Ez gara gai izan Gipuzkoako gizarteak eskatzen zigun irtenbidea topatzeko. Errua ez da inorena, baina guztiona da aldi berean. Lau urte hauetan daukagun errealitate bakarra da lurraldeko arazoa ez dela konpondu, zaildu egin dela, gaiztotu egin dela. San Markon, larrituta gaude, gure mankomunitatea delako Gipuzkoako zaborren erdia gutxi gorabehera kudeatzen duen eremua. Guztion artean saiatu beharko genuke, nahitaez, ahalik eta azkarren erantzun egokiren bat ematen; ahal den heinean, adostutakoa, nahiz eta jakin politikoki ematen zaion erabilerarekin oso zaila izango dela.

Ekonomikoki nola dago Urnietako Udala?

Ez dauka zorrik, eta ia bost milioi euroko gerakin bat ere badauka, orain dela lau urte baino zerbait gehixeago. Zerikusia izan du horretan Espainiako Gobernuak gastua kontrolatzeko jarri dizkigun neurriak eta zorroztasuna; horrek aukera eman digu diru pixka bat aurrezteko. Hori bai, arrisku bat dauka: Urnietan ez dago industria askorik; industria gune pare bat badaude, baina ez gara herri aberats esaten zaien horietako bat. Gure gastuak ondo kontrolatu beharko ditugu beti. Urtero urtero, lanketa handi bat egin behar da dauzkagun baliabideei ahalik eta etekin gehien ateratzeko. Ea datozen lau urteetan Madrilek aukera ematen digun gerakin hori libreki erabiltzeko.

Zertan inbertituko duzue?

Irisgarritasun plan bat onartu dugu legealdi honetan, eta igogailu bat jartzea litzateke aukera bat. Baita Idiazabal ibilbidean oinezkoei lehentasuna emateko ekintzak egitea, kiroldegian erreforma egitea —1985ekoa da—... Herrian, gero eta gehiago dira eguraldi txarra egiten duenerako estalitako guneak falta direla esaten dutenak; hori aztertzea ere izan daiteke. Garapen urbanistikoari dagokionez, zortzi-hamar urtetan Urnietan ez da etxerik egin. Jadanik martxan da urbanizazio bat, baina beste batzuk etorri behar dira. Etxe berriak egiten ez badira, belaunaldiren bat galtzeko arriskua dago, beraien beharrak herrian ez badituzte asetzen etxe bila kanpora joango direlako.

Herritarrei aukera emango diezue zertan inbertitu erabakitzeko?

Gure asmoa da herritarrei aukera ematea parte hartze prozesu baten bidez; galdetzea zertan inbertitu gerakin horretatik gutxienez lau bat milioi euro. Hor hainbat aukera izango dira. Aldez aurretik, asmatu behar dugu herritarrei adierazten guztiei eragiten dien gauza bat dela.

Duela lau urte boto gutxiko aldea izan zen EAJren eta EH Bilduren artean. Aurten ere hala izango delakoan zaude?

Orain ere uste dut lehia EAJren eta EH Bilduren artean egongo dela. Talde txukun bat aurkeztu dugu, eta esperantza badaukat; baina, noski, EH Bilduko hautagaiek izango duten berdina.

Aulki Zuriak hautagaitza aurkeztuko da Urnietan, Gipuzkoa osoan bakarra. Aukeratuak izanez gero, eserlekuak hutsik utziko dituzte. Zer iruditzen zaizu?

Ez dut informazio askorik. Lehenik, entzun egin beharko zaie, eta orduan bai, jakin genezake zer asmorekin datozen. Bitartean, beste edozein lehiakiderekin bezala, errespetu guztiz tratatuko ditugu. Hautagaien artean badago bat Urnietan erroldatua dagoena, herrian bizi dena, baina besteak kanpotik etorritakoak dira, asko Gipuzkoa kanpokoak ere.

Hauteskunde atarian, foru aldundirako hautagaiak elkartu ditu Gipuzkoako Hitza-k eta BERRIAk, Hamaika telebistarekin lankidetzan —gaur emango dute, 22:00etan—. Bost partaideko eztabaida behar zuena lautara gelditu da, EAJko Markel Olanok ez baitu parte hartu. Gipuzkoako Batzar Nagusietako eserlekuak banatzeko hautagai nagusi diren gainerako lau alderdiak, ordea, bertan izan dira: Xabier Olano EH Bilduren ahaldungai nagusia, Denis...

Bihar iluntzean amaituko du bira John Berkhout taldeak, Oiartzunen. Bi Zaldi zaldibiarrekin batera ariko da, Elorsoro kiroldegian. Aspalditik ari dira kontzertua prestatzen, eta sorpresa ugari iragarri dituzte.

Duela urte eta erdi atera zenuten The Path lehenengo diskoa. Ordutik bidea egin duzue. Zer moduz joan da diskoa aurkezteko bira?

2013ko urrian atera zen diskoa merkatura. Hortik aurrera, orain arte, kontzertu asko eman ditugu Euskal Herrian zein hemendik kanpo. Hainbat hiritan jo dugu, baita Espainiako musika jaialdi garrantzitsu askotan ere. Egia esan, oso pozik gaude. Gaur egun, nahiko zaila da musikaren industrian sartzea. Mundu horretan sartu gara, eta esperientzia oso politak ari gara bizitzen.

Harrera ona izan al duzue?

Bai. Baina badakizu: behin sartuta, zuk ere gero eta gehiago nahi duzu. Jaialdietan jo nahi duzu, baina ordutegi hobeekin; areto batean ehun pertsona beharrean, 200 sartzea nahi duzu... Harrera ona izan da, baina asmo asko dauzkagu handitzen jarraitzeko eta gero eta jende gehiagorengana iristeko. Hasieran zaila da mota honetako musika jendearen belarrietatik sartzea, baina ongi sartu, eta jendeari gustatu zaio.

Zeintzuk izan dira birako momentu gogoangarrienak? Neil Youngen aurretik jo zenuten Miarritzeko Big Festivalen...

Bai, uste dut hori gure bigarren kontzertua zela. Pixka bat eromena izan zen, egia esan. Miarritzen jaialdi handi batean jotzea, agertoki handi-handi batean, Neil Young bezalako musikari baten aurretik aritzea... Hori oso berezia izan zen. Gainera, oso ongi jo genuen kontzertu hartan, urduri egon arren. Hala ere, kontzertu guztietan atera dira gauzak, onak edo txarrak izan. Beti dago zerbait: soka bat hausten dela, edo dena delakoa. Duela gutxi Zaragozan (Espainia) jo genuen, eguerdian, eta jende pila bat zegoen. Ez zuten taldea ongi ezagutzen, baina gustura geratu ziren.

Zein jaialdi zen?

Aurten, Girando Por Salas zikloan ibili gara. [Espainiako] Gobernuak ekitaldi kultural bat antolatzen du, eta hainbat kontzertu eskaintzen dizkizute. Horietako bat Zaragozan jotzea zen. Areto batean jo beharrean, merkatu batean aritu ginen.

Beraz, beti duzue zerbait kuriosoa kontzertuetan. Gainera, aspaldiko lagunak zarete...

Gauza on zein txarretarako, aspaldiko —eta oso— lagun izateak baditu bere kontuak: badakizu zeintzuk diren bakoitzaren maniak, baina oso ongi moldatzen gara. Gure arteko pikeak badaude, adar jotzeak, baina oraingoz ongi konpontzen gara.

Birako azkeneko kontzertua etxean emango duzue. Lehenengo aldia izango da, ezta?

Bai, bai. Jende askok galdetzen digu ea zergatik ez dugun jo Oiartzunen. Gauza batengatik edo bestearengatik, ez genuen aukerarik eduki. Hilabete asko dira Oiartzunen jotzea programatuta genuela. Asteak daramatzagu kontzertu hau prestatzen. Birako, edo gure musika ibilbide txikiko, kontzerturik bereziena izango da. Sorpresaren bat egongo da. Dena, gainera, gure gustuekin bat antolatu dugu: soinu ekipoa, argiak, proiekzio bat egongo da, Ibargain Musika Eskolako umeen abesbatza batek ere abestuko du... Jendeari asko gustatuko zaion kontzertua izango da.

Zein abesti joko dituzue?

Diskoko kantak; hiruzpalau berri ere, baita euskarazkoak ere.

Azkenean profetak izango zarete zuen etxean...

[Kar-kar] Jendeak, kanpoan jotzen dugunean, galdetzen digu ea nongoak garen. Donostia ondokoak garela erantzuten diegu. Flipatu egiten dute. Behin, Zarautzen jo genuen, estatubatuar batekin, eta guregana etorri zen. Gurekin hitz egiten hasi, eta 'Nor da John hemen?' galdetu zuen. Guk erantzun genion ez zegoela Johnik bertan... Horrelakoak askotan gertatu zaizkigu.

Abesti berriak joko dituzuela esan duzu. Bigarren diskoa egitea buruan al duzue?

Agian, primizia bezala, esan dezaket Gabonetan sorpresa txiki bat emango dugula. Bigarren diskoa aurten grabatuko dugu segur aski, baina 2016ra begira izango da. Disko oso ezberdina izango da. Abesti asko prestatuta ditugu, oraindik denbora dugu egiteko. Jendeak sorpresa handia eramango du... Ezin dut asko aurreratu, baina ezberdina izango da, bai.

Anbizioa edo gogoa badugu gauza berriak jorratzeko. Arrisku hori hartuko dugu. Aurreko taldearekin, Instepekin, ongi pasatzeko jotzen genuen. Orain, beste jarrera bat dugu, beste helburu batzuk. Serioago hartu dugu.

BI ZALDI ETA JOHN BERKHOUT

Non? Elorsoro kiroldegian.

Noiz? Bihar, 21:00etan.

Sarrerak: Garmendia okindegian, Elorsoro kiroldegian, Garbiñe estetika zentroan, Ibarreko gasolindegian eta Amazkar eta Miren tabernetan; Donostian, Koh Taon, zortzi euroren truke. Bihar, hamar euroan.

parte hartzaileak gipuzkoa bertsotan saio sortanGipuzkoako Bertsolari Txapelketarako sailkapen fasea da Gipuzkoa Bertsotan. Bihartik ekainaren 6ra bitarte, 74 bertsolarik parte hartuko dute fase horretan. 24 saio jokatuko dira, eta bertsolariek bina s...