Miriam Luki
San Agustinek bere aitorpenetan jasotzen du, isiltasunean, bere baitarako irakurri zuen lehen aldiaren oroitzapena. Ordura arte ahots goran eta taldean irakurtzeko ohitura alboratu —erlijio munduari lotuta—, eta isilik, bakarrik irakurtzen hasi zeneko unearen kontakizuna egiten du IV. mendean idatzitako obran. Aro Garaikidean ez da ezagutu irakurtzeko beste modurik. Bakardadean egiteko jarduera da irakurketarena, eta ezinbestekoa du isiltasuna. Irakurle taldeak ugaritzen ari dira, ordea; gero eta gehiago, gainera. Nork bere kasa irakurtzen du, baina irakurritakoa partekatzeko elkartzen dira gero.