«—Moztu zuk. —Ez, moztu zuk. -Moztu zuk. —Ez, moztu zuk.». Zenbat film eta telesailetan ez ote da agertu izan telefonoko elkarrizketa memelo eta memegarri hori, ia beti nerabeen artekoa edota maitale hasiberrien artean. Ni neu ere egon naiz trantze horretan, komunikazioa noiz eten jakin ezinda. Larriagoa zait mezu eta e-mailekin. «Ondo ibili asteburuan», esaten badidate,...

Herren egiten duen aulki bat. Mahai bat, inguruan bildu ohi dituena platerak, katiluak, latak, hautsontziak, eskuak, aldizkariak, opariak, frutaontziak. Kafe-makinaren pssssss. Pospolo erabiliak. Leiho bat zabalik, atzera eta aurrera. Koloretako zakarrontziak. Sei labana paretan pegatuta, beste bi mahaian. Iturria, eta azpian, harraska bat ataskatuta. Egunkariak pilatuta. Melokotoi ubelduak. Ogi apurrak lurrean, eta azenario bururen bat....

Zer behar du euskarak? Pasa den astean Siadecoren txostena aurkeztu zuten: «Norantz doa euskara? Hego Euskal Herria 2036 proiekzio demolinguistikoa». Bertan azaldutako joerak izugarriak dira, etorkizuneko argazki tristea zirriborratzen dute. Beraz, zer da beharrezkoa proiekzio horiek hain izugarriak izan ez daitezen? Zer da premiazkoa etorkizuneko erretratu hori hain goibela izan ez dadin? Egia esanda, ni...

Sanjoanak pizten direnean Hernanin, Tolosan, Arrasaten, Andoainen, Seguran, Eibarren, Pasai Donibanen, Olaberrin, dena pizten dela ematen du. Txupinazoak egiten du pum zeru zati horietan guztietan, eta lehertzen da uda bat gure begien aurrean. Uda bat: festak, festak eta festak. Hortik aurrera, santuari santua bezala lotzen zaio kafeari pintxoa, arratsalde-pasari egun-pasa, goizeko poteoari arratsaldekoa. Festa txiki...

«Txin-txin, txin-txin diruaren hotsa, haretxek ematen dit, maitia, bihotzian poza». Halaxe kantatzen genuen ―oraindik abesten zenean― lagunarteko afalosteetan, elkarri lepotik oratuta. Diruaren hotsak ematen dit poza bihotzean! Harrapazank, Txiribiton.  Egia da dirua ezinbestekoa zaigula bizi garen mundu honetan. Diru barik ez dago ezer egiterik, edozertarako kontu korrontea, bankuko txartela edota telefonoko aplikazioa behar delako. Hala...

Zenbat urterekin ezkonduko ginen galdetzen genuen aspaldi, sokasaltoan igarotako patio orduetan. Ahalik eta salto gehien egin nahi izaten genituen, ahalik eta urte gehien konplitu, saltoka-saltoka; ez genuen sentitzen ezkon-eskarietarako presarik. Bai, ordea, desiorik eta esperantzarik. Behin batean, utzi genion sokari bueltaka-bueltaka eragiteari, eta horrekin batera, ulertu genuen helduen mezua: ez-dakit-zenbatgarren saltoan, hasi egin behar luke...

Gai harrotasuna ospatu zen ekainaren 9an EAEko zenbait lekutan. Bai, ez naiz erratu, ondo jarri ditut gai hitza eta data. Ez niharduen LGTBIQ+ harrotasunaren egunaz, ez. Gai (ez gay) izatearen momentuaz baizik. Barkatuko didazue txiste txarra, baina hala izan zen pasa den astean, HABEren idatzizko azterketen emaitzak agertu zirelako. Gai/ez gai da inportanteena, homofoboenak ere...

Maiatza iristen denean, uda-koloreak iristen dira herrira, auzora, etxera, kuadrillara, kotxera, mendira, agendara. Ez beti zerura; bai, ordea, ia beste denera. Planen kolapsoaren garaia iristen da, fomo-aren garaia, iluntze luzatuen garaia, krema itsaskorren garaia, ez-dakit-zeren amaierako lanen garaia, izerdi usainaren garaia, txosnen garaia, kanta errepikakorren garaia, ikasturte bukaerako ekitaldien garaia, ikasle (eta ez ikasle) pisuetako...