Kultura

Atlantikora, hiru oinen gainean
2016-09-162016-09-15Albisteak, gipuzkoa, Kultura

Atlantikora, hiru oinen gainean

Maite Alustiza

Errenteriako Atlantikaldia jaialdiak ardatz bat eta hiru oin dakartza: ardatza aniztasuna izango da, eta egitarauaren funtsa musikak, kultur jarduerek eta Tosta Herrixkak osatuko dute. Datorren ostegunetik hilaren 25era arte, ehun jarduera inguru prestatu dituzte herri osoan. Zerrenda luzea da: kontzertuak, erakusketak, dantza, gastronomia ardatz duten jarduerak, kirolarekin zerikusia dutenak, tailerrak, irteerak, azokak, ikastaroak, bideo forumak, kongresu bat...

Musika saioak Agirre lehendakariaren plazako karpa erraldoian egingo dituzte; bost dira, guztira. Laura Landa jaialdiko zuzendariak azaldu duenez, "jaialdiaren izpirituari jarraiki", hizkuntza, kultura eta jatorri ezberdinetako artistak elkarlanean ariko dira, bai nazioartekoak eta baita Euskal Herrikoak ere. Elkarrekin ariko dira, adibidez, Portugalgo Terrakota eta Euskal Herriko Bad Sound System. Reggae doinuak uztartuko dituzte hilaren 24an, larunbatarekin. Egun berean emango du kontzertua Chambao espainiarrak, Noemi Viana dantzari donostiarrarekin.

Atlantikaldiaren aurtengo bisitari berezia Tosta izango da. Donostia 2016ren enbaxada ibiltaria da, eta haren helburua tokian tokiko hizkuntzei balioa ematea da. Apiriletik, Atlantikoko hizkuntza komunitate gutxituetan barrena aritu da. Tosta Herrixkan askotariko jarduerak egingo dituzte; lau egunez, "Errenteriako auzo" bilakatuko da.

Honako hauek dira Atlantikaldiaren egitarauaren barruan aurki daitezkeen proposamenetako batzuk:

KEPA JUNKERA-CHET NUNETA
Irailaren 22an, ostegunean, 20:00etan

Jaialdiaren elkarlanetako bat da Kepa Junkerak eta Sorginek Chet Nuneta taldearekin aurkeztuko dutena. "Euskal Herriko trikitiak eta Frantziako ahots polifonikoak uztartuko dituzte". Propio Atlantikaldirako sortu dute ikuskizuna, eta saio bakarra egingo dute. Horretarako, astebetez batera jardun dute entseguetan.

Junkerak eta Sorginek 2014. urte bukaeran kaleratu zuten elkarrekin egindako lehen diskoa: Trikitixaren historia txiki bat. Lan horrek Junkeraren 35 urteko ibilbidea laburbiltzen du. Geroztik, kontzertu ugari eman ditu trikitilariak zazpiko neska kuadrillarekin. Aurten bigarren lana plazaratu dute: Maletak.

Chet Nuneta taldea, berriz, 2006an eratu zen, Frantzian, Les EnchantEtues hirukoteak Michael Fernandezekin eta Lilia Ruoccorekin bat egin zuenean. Kanta tradizionalak abesten dituzte, polifonia eta musika nahastuz. "Hiltzear dauden hizkuntza berriak asmatzen dituzte".

TOSTA BANDA
Irailaren 23an, ostiralean, 20:00etan

Hizkuntza gutxituak dituzten zazpi herrialdetako musikariek osatzen dute Tosta Banda: Galizia, Gales, Irlanda, Eskozia, Frisia, Kornualles eta Euskal Herria. Egitasmoa Atlantikaldiaren filosofiaren "adierazle garbia" da: herrialde guztiek dute Atlantikoa ezaugarri komun, eta elkarlanean jardun dute. Horren erakusle da Tosta Kanta. Mixel Ducauren gidaritzapean, zazpi herrialde horietako hizkuntzak bildu dituen abestia ondu dute.

Ostiraleko kontzertuan, bidelagun izango dute Sophie Stephenson dantzari eskoziarra. Orain dela hainbat hilabete egonaldi bat egin zuen Errenterian.

Egun berean, eta Tosta egitasmoaren barruan, Europako hizkuntza gutxituak elkarrizketan mahai ingurua antolatu dute, 17:00etan, Xenpelar Etxean. Tosta osatzen duten zazpi hizkuntza komunitateetako kideen arteko topaketa irekia izango da. Saioa euskarara itzuliko dute.

GORAN BREGOVIC
Irailaren 23an, ostiralean, 22:30ean

Balkanetako musikaren ordezkari nagusietako bat da Goran Bregovic. Sarajevon jaioa da, eta ospe handiko soinu bandak egiteagatik da ezaguna. Gehienbat, Emir Kusturica herrikidearen hiru pelikularen musika ontzeak eman zion nazioarteko oihartzuna: Dom za vesanje (1988), Arizona Dream (1993) eta Underground (1995).

Bregovicen konposizioek folklore tradizionala, rocka, Bulgariako musika eta beste zenbait estilo biltzen dituzte. Apirilean izan zen azkenekoz Euskal Herrian jotzen, Iruñean.

USAIN ETA ZAPOREEN BIDAIA
Irailaren 24an, larunbatean, 11:00etan

Euskal Herriko, Galiziako, Marokoko, Nigeriako, Kolonbiako, Pakistango eta Txinako elikagaiak eta bestelako produktuak egongo dira Atlantikaldiko azokan. Larunbatean irekiko dute, Foru plazan, 11:00etatik 14:30era eta 15:30etik 20:00etara. Tarte horretan, jarduera berezi bat egiteko aukera egongo da: bisita gidatua keinu hizkuntzan. Gipuzkoako Pertsona Gorren Elkarteak eta Asocide Euskadi elkarteak antolatu dute, 11:00etatik 13:00era. Beharrezkoa da aldez aurretik izena ematea, jaialdiaren webgunean: www.atlantikaldia.errenteria.eus.

Azokaren bueltan, beste ekintza bat ere prestatu dute larunbaterako, 16:30etik 18:00etara: Azoka Gynkhana. Horretan, azokan dauden herrialdeekin lotutako probak egingo dituzte parte hartzaileek. Zazpi talde ariko dira jokatzen, eta taldea osatzeko gutxienez hiru lagun behar dira. Jarduera honetarako ere izena eman behar da.

ITSAS ONDAREA AZTERGAI
Irailaren 22tik 24ra

Itsas ondareari buruzko nazioarteko kongresu bat hartuko du Atlantikaldiak, hiru egunez: European Maritime Heritage. Europako Itsasontzi Tradizionalen Elkarteko ehundik gora kide elkartuko dira Niessen aretoan —Albaola elkarte horretako kide da—. Hitzaldiak, mahai inguruak, proiekzioak eta beste egongo dira. Besteak beste, Jon Maiak zuzendutako Apaizac obeto dokumentala emango dute. Kongresua profesionalentzat izango da, eta eztabaidagaien artean izango dituzte itsas ondarearen garapen iraunkorra, itsas ondare ez-materiala eta ondarearen erabilpena.

[Museora] Zumalakarregi. Bidaia XIX. mendera
2016-09-162016-10-21Albisteak, gipuzkoa, Kultura, Museora

[Museora] Zumalakarregi. Bidaia XIX. mendera

Eider Goenaga Lizaso

XIX. mendeko Euskal Herria ezagutu eta gozatzeko erreferentzi zentroa". Zumalakarregi museoaren webguneak horrela aurkezten du bere burua. Tomas Zumalakarregi jeneral karlista bizi izan zen etxean dago, Ormaiztegin, eta 1989an ireki zuten. "1980ko hamarkadaren erdian, Tomas Zumalakarregiren bilduma pertsonala erosteko aukera izan zuen Gipuzkoako Foru Aldundiak, eta haren etxea izandakoan [lehendik ere aldundiarena zen] museoa irekitzea erabaki zuten", azaldu du Mikel Alberdi (Irun, 1962) museoko dokumentazio zentroaren arduradunak.

[Museora] Oiasso. Irungo Erroma txikia
2016-09-092016-10-21gipuzkoa, Kultura, Museora

[Museora] Oiasso. Irungo Erroma txikia

Eider Goenaga Lizaso

Europan, Afrikan eta Asian hedatu zen erromatar inperioa. Euskal Herrian ere bai. "Euskal Herriko kostaldean, erromatar garaiko arkeologiarik ez zegoen, eta historiografian ere beti zabaldu izan da erromatarrak ez zirela hemendik igaro. Argi genuen Iruñean baietz, Pompeyopolis deitu zioten; Iruña-Veleian ere bai, Araban; baina hemen hutsune handi bat zegoen. Noski, arkeologian gauzak ez dira agertzen bilatzen dituzun arte", azaldu du Maria Jose Noainek, Irungo Oiasso museoko jardueren arduradunak.

Zaharrak Donostian berri
2016-09-092016-09-08Albisteak, gipuzkoa, Kultura

Zaharrak Donostian berri

Maite Alustiza

Soinu zaharren "benetako maratoia" dakarte Donostiako Euskal Jaiek. Gipuzkoako 50 dantzari Konstituzio plazan elkartuko dira bihar, ia galdutako dantza bat taulara eramateko. "Urte osoan aritu gara lanean, eta hau izango da soinu zahar guztiak egiten diren lehen aldia", azaldu du Estibaliz Iturria Gipuzkoako Dantzarien Biltzarreko ordezkariak. Lurralde osoko "maila handiko" dantzariak bilduko dira, horietako asko aurresku eta soinu zahar lehiaketetan txapela irabazitakoak. Besteak beste, Lezo, Oiartzun, Legazpi, Beasain, Tolosa, Asteasu, Irura eta Elgoibarko dantzariak dira. Soinu zaharretatik dantzara Euskal Jaietako bigarren asteburuan egongo den berrikuntzetako bat da; 19:00etan hasiko da.

XVIII. mendean ia desagertutzat eman ziren soinu zaharrak, eta Juan Ignazio Iztueta zaldibiarrak 1824. urtean berreskuratu zituen: Gipuzkoako dantza gogoangarrien kondaira edo historia liburuan jaso zuen haien berri. Soinu zaharrak zer diren azaltze aldera, konparazioan jarri zituen zortzikoekin: zortzi konpas edo puntukoak dira beti zortzikoak; soinu zaharrak, berriz, luzera ezberdineko esaldiek osatzen dituzte. Dantzari bakoitzak, aukerako pauso bilduma baten barruan eta kode estetikoaren arauak errespetatuz, koreografia berri bat sor dezake, betiere hiru arauren baitan: dantza errazetik hasi eta zailagora joatea, alde batera egiten dena bestera ere dantzatzea —simetriaren legea—, eta dantzaren berezko egitura errespetatzea. Bihar, Donostiako Udaleko txistulari bandak lagunduko ditu dantzariak.

Urko eta habanerak

Euskal Jaietako beste nobedadeetako bi musikari lotuta egongo dira. Gaur, 19:30ean, Jose Antonio Larrañaga Urko abeslariak Urko herrikoi emanaldia eskainiko du Bilboko musika bandarekin batera, Konstituzio plazan. Bandak Donostian jotzen duen lehen aldia izango da, eta "berezia" izango da Urkorentzat: "Bakarlari batentzat formatu oso berritzailea da; atipikoa izango da, baina atsegina". Azaldu duenez, orain hamabost urte eman zuen azken kontzertua plaza horretan, eta ilusio bereziz igoko da taulara: "Betetzea espero dut; donostiarrei zor natzaie". Azkenaldian "kontzertu gutxi baina ondo antolatutakoak" ari da ematen, eta hala prestatu du gaurko saioa ere, bandarekin elkarlanean: "Lehen saioa Bilbon egin genuen, Campos Eliseosen. Banda ezin hobea da. Iñaki Urkizu zuzendariordearekin hitz egin, eta saio hau egitea adostu genuen".

21:00etatik aurrera, berriz, habanerak izango dira kaian, arrantzaleen ontzien gunea izandakoan. Juan Jose Ocon ikuskizunaren koordinatzaileak azaldu duenez, "musikarako momentu onena" aukeratu dute saioa eskaintzeko: "Iluntzean soinua beste era batera hedatzen da". Itsasontzietatik eta kai ingurutik entzungo da musika: akordeoia, klarinetea eta pianoa. Ahotsa, berriz, hiru abesbatzak jarriko dute: Goratzarrek, Ibaiertzek eta Luberrik. Euskarazko eta gaztelerazko habanerak kantatuko dituzte.

Horretaz aparte, lehenengoz Txakolin Eguna antolatuko dute Euskal Jaien barruan. Getariako Txakolina jatorri izena daukaten 22 upategi izango dira bihar, 11:00etatik 14:00etara, Konstituzio plazan. Trikitilarien saioa, bertsoak eta bideo emanaldiak ere prestatu dituzte.

[Museora] San Telmo. Gizartea erdigunean
2016-09-022016-10-21Albisteak, gipuzkoa, Kultura, Museora

[Museora] San Telmo. Gizartea erdigunean

Olaia Iraola

XVI. mendean eraiki zuten San Telmo museoa, Urgull mendiaren magalean. "1813an Donostia erre zuten, eta bere arkitekturaren zati gehiena erre egin zen. San Bizente eliza eta San Telmo dira ordutik gelditzen diren eraikin nagusiak", azaldu du Susana Soto San Telmo museoko zuzendariak.

Nahiak ez du espazio faltarik
2016-07-292016-07-28Albisteak, Asteko Gaiak, gipuzkoa, Kultura

Nahiak ez du espazio faltarik

Maite Alustiza

Ilusioa eta diru pixka bat. Lagun handiak eta Youtubeko tutorialak. "Horiek edukita, gauza asko egin ditzakezu". Horren erakusgarri da Biharrian: allen giltzak egiten zituen fabrika bat sorkuntza gune bilakatu dute Eibarren. Birmoldatutako espazio industrial bat da, eta sareko lana dauka oinarrian: "Nik behar bat badaukat, besteak lagundu nazake, eta alderantziz". Lanorduetatik kanpo eskaintzen dioten denborak merezi diela argi du Ibone Arretxek, Biharrian elkarteko kideak: "Ez gara aberastuko, baina jakintza eta beste gauza asko irabazten ditugu". Zineleku programaren barruan, euren esperientziaren berri eman du Arretxek, Zarautzen, Filmadrid zinema jaialdiko Fernando Vilchezekin batera.

Ez da urtebete Biharrian irekita dagoela. Azarotik dabiltza martxan, beharrean, Eibarko Ubitxa kaleko lokal batean. Baina duela lau urtetik dator ideia. Arkitekto eskolatik industria espazioen birmoldatzea ikertzen ari ziren, eta ondorio bat atera zuten: Eibarren 700 espazio huts zeudela. Hori hala, eta Berreibar proiektuaren bidez, hutsik zeuden tailerretan ekoizpenerako erabilera izango zuten espazioak sortzea pentsatu zuten. Lehen erronka: espazio bat hartu eta martxan jartzea. Horretarako, hiru arkitekto, diseinu grafikoko Anemona estudioko kideak eta aholkulari bat batu ziren. "Espazio industrial bat zuk nahi duzuna izan daiteke. Ofizina bat ireki nahi eta alokairua ordaindu ezin zutenei aukera bat eman nahi genien".

Euren kabuz hasi ziren adreiluak jartzen. Elektrizitatea, lurra eta iturgintza kanpotik egin zieten; gainerakoa, beraien esku. "Entitate pribatu bat gara, eta negoziazioa egin genuen fabrikako jabeekin. Erreformaren truke, alokairu txikia negoziatu genuen, hamar urterako. Hamar urte barru, nahi badute, bota egingo gaituzte". Aurretik Hergar kooperatiba zegoen eraikin horretan, eta, Arretxeren arabera, langile ohiak oso pozik daude birmoldaketarekin. "Ilusioa egin zien ikusi zutenean bere espazioak beste bizi bat duela. Beraiek bezala, gu ere enpresa txiki bat gara, eta hutsetik hasi gara".

Programazioa, nahierara

Behin obrak eginda, programatzen hasi ziren, tailerrak antolatzen. "Programazioa gure beharren araberakoa da". Eta arrakastatsu doa: serigrafia landu dute Madrilgo La Familia Plomez taldearekin, eta "goiz batean tokiak bete ziren". Moda diseinuaz ere ikasi dute, Alfa lantegikoen laguntzarekin: "Alfara joan ginen, gurekin kolaboratu nahi zuten galdezka, eta makina batzuk utzi zizkiguten". Eraikineko obran ere, maiatzetik azarora, jendea izan dute laguntzen. "Zerbait egin nahi duenak aukera du nahi duena egiteko. Biharrian erreminta bat da jendearen ametsak bete ahal izateko".

Kontzertuak antolatu dituzte, joskintza saioak, haurrentzako papiroflexia... Sarean lan egiteak dituen abantailen jakitun dira: "Konturatu gara indibiduo gisa ezin duzula ezer egin, taldean handiagoa zarela". Biharrian-eko kideentzat garrantzitsua da sinergiak sortzea, bai diziplina ezberdinen artean eta bai adin ezberdinen artean ere. Ia ehun urteren aldea dago gerturatu zaizkien lagunen artean: 98 urteko emakume bat izan da bertso saio batean, eta 0-1 urteko umeentzako saioak ere egin dituzte. "Haurrek funtsezko tokia dute. Haiengana iristen bagara, ikusten badute hiria eta jarduera egiteko beste modu bat dagoela, etorkizuna irudika daiteke". Jakintza transmititzeko tartea ere bada: "Fundizioa, adibidez, galtzen ari da; dakitenek erakuts diezagukete".

Eraikin barruari ez ezik, auzoari ere jarduera eman diote. Madrilgo arkitekto talde baten bidez, plazatxo bat sortu dute kanpoan. Bizilagun batek txokolatea eta pastelak eraman zizkien, auzoari bizia eman izana eskertzeko. "Zure amets bat egia bihurtu da oso komuna ez den programazio bat sortzen, eta satisfazioa da zure inguruko jendea ikustea, komunitatea handitzen doala".

Batzarren bidez hartzen dituzte erabakiak; zazpi lagunek osatzen dute taldea. Bakoitzak aparte bere lana du, eta ostegunetan elkartzen dira. "Proposamenak eztabaidatu eta baloratzen ditugu, guk daukagun interesaren arabera". Gastuak mahai gainean jartzen dituzte, aloka daitezkeen espazioak, ekintzak... Uneotan, barne eta kanpo protokoloak osatzen ari dira —Interneten jarri dituzte, jendearentzat zabalik—.

Orain arteko bidean, ezezkoetatik asko ikasi dutela dio Arretxek: "Diru laguntzak eskatu, eta ez dizkigute eman...Daukazunarekin estutzea besterik ez duzu. Idatzi diogu jendeari kontzertuak emateko, eta ezetz esan digute; orain, berriz, orduko batzuek jotzeko idatzi digute". Dirua atera ez arren, eta urtarriletik maiatzera arteko asteburuak obretan pasatu arren, Arretxek garbi du zerbaitegatik jarraitzen dutela proiektuarekin. "Ezagutzen ez zaituen eta laguntzen zaituen jende asko dago".

Filmadrid, zinema bilgune

"Esperientziarik eza, arriskua eta ilusioa" izan zituen oinarrian Filmadrid Nazioarteko Zinema Jaialdiak. Iaztik egiten dute Madrilen, ekain hasieran, hiriko hamar aretotan. Lagun talde baten ekimena izan zen; "pelikulak konpartitzeko nahitik sortu zen". Javier Estrada eta Fernando Vilchez programatzaileak ziren Liman, eta 2012an bidaiatzeari ekin zioten, bateko eta besteko zinema jaialdiak ezagutzeko. "Eskala txikiko zerbait egin nahi genuen, eta ziurtatu Madrilera iristen ez ziren filmak iritsiko zirela". Aldi hartan, Nuria Cubas madrildarra Pasajes de Cine programarekin zebilen, hilean behin zinema sesio bat egiten, eta bat egin zuen haien asmoarekin. Vilchezek dioenez, Madril zinemagile askoko hiria da, kritika askokoa; nahiak badaude, baina Filmadrid sortu arte ez zegoen "guztiarentzat" tokia zeukan festibalik: film luzeak, laburrak, fikzioa, ez fikzioa, esperimentazioa, westernak...

Kontrako iritzi mordoa jaso arren, Pedro Costaren Cavalo Dinheiro dokumentalarekin hasi zuten jaialdiaren lehen aldia. "Autore zinema da, eta jende guztiak esan zigun ez hasteko horrekin. Ba, hara: leihatilak 16:00etan ireki zituzten, eta 18:00etan dena bukatuta zegoen". Vilchezek ustez, "gutxietsi" egiten da horrelako jaialdi batentzako publikoa egotea: "Zinema esperimentalean hezitako jende multzo bat badago Madrilen. Apustu bat izan zen, eta aretoak betetzen hasi zen. Erakutsi nahi dugu zinemagile gazte asko dagoela, baina betiere esperientziadunei errespetatuta".

Jaialdiak berrikuntza bat ekarri du berekin, Vilchezen arabera: hiriarekin harremantzeko modu berri bat. "Zinemagileak gonbidatzen ditugu eta aire librean ideiaren bat probatzeko aukera dute; performance bat, ikus-entzunezko ekintza bat...". Besteak beste, kaleak izenez aldatzeko ekintza bat egin dute, eta pelikulak grabatu dituzten hiriko izkinetatik ibili dira. "Jaialdia, azken finean, bilgune bat da. Kalean egotera gonbidatzen ditugu ikusleak, zinemaz hitz egitera, eztabaidatzera... Pelikula bat gustatzen zaizu edo ez, baina funtsean zinemaz hitz egiteko pasioa dago hor. Zinemagileak eta publikoa batzeko aitzakia bat da".

Prezio "ahalik eta txikienak" jartzen saiatzen dira, filmak emango dituzten aretoekin adostuta —2,5 eta 5 euro artean balio dute—. "Hala ere, sarrerak aretoentzat dira... Guretzat, jaialdia ez da errentagarria". Iaz Filmadrid antolatzea 15.000 euro kostatu zitzaien, eta 26.000 euro aurten.

"Normala" denez, babesle pribatuek ezezkoa eman zieten lehen urtean. "Inork ez zaitu ezagutzen". Pixkanaka joan dira laguntza jasoz, ez dirutan bereziki: "Ikasleen egoitza batek, inauguratu berritan, tokia utzi zigun jaialdira etortzen ziren gonbidatuentzat". Biharrian elkartekoek bezala, denborarekin eta ingurukoen laguntzarekin osatzen dute programazioa. "Ez dugu diru laguntzarik. Espainiako Gobernuaren laguntza bat badago jaialdietarako, baina bakarrik hirugarren urtetik aurrera ematen dute. Udalak ere horrela funtzionatzen du". Vilchezek dioenez, proiektuan murgildu zirenetik bazekiten lehen bi urteetan ez zutela laguntzarik lortuko; gainera, horiek jasotzeko baldintzak ezbaian jarri ditu: "Irakurri ditugu diru laguntzetarako oinarriak, eta puntuak ematen dizkizute hainbat arlo kontuan hartuta. Pelikula espainolei alfonbra gorria egiteagatik, adibidez, puntu asko ematen dira, baina programazio onari ez...".

Vilchezentzat, "frustragarria" da babes bila ibiltze hori, "astuna". Askotan, ordea, ez dute dirua eskatzen: "Udalari, adibidez, webgunean zabalpena ematea galdegin diogu". Urtebeteren aldearekin hasten dira programazioa prestatzen, zinemagileak lotzen... Ekiteak eman dien esperientziarekin, itxaropentsu da Vilchez: "Hurrengo urtean ziur nago ez dugula ezer gastatuko. Orain badaukagu zer erakutsia enpresei".

“Jaiak ikuskizun hutsa ziren, eta hori ez zen Piraten ustea soilik”
2016-07-292016-07-28Albisteak, gipuzkoa, Kultura

“Jaiak ikuskizun hutsa ziren, eta hori ez zen Piraten ustea soilik”

Eider Goenaga Lizaso

Herri jaiak abordatzera! Aste Nagusia abordatzera! Hiria abordatzera! 2003an, zazpi baltsa atera ziren Donostiako portutik Kontxako hondartzara; hura izan zen Piraten mugimenduaren lehen harria. Hamahiru urte geroago, Aste Nagusiaren atarian, Donostiako Piraten mugimenduak heldutasuna, esperientzia eta, batez ere, jendearen aitortza irabazi dituela uste du Batiste Ezeizak (Donostia, 1985), mugimenduko bozeramaileetako batek. "Ez dut uste orain dela hamahiru urte inork esperoko genuenik mugimendu honek lortu duena lortuko zuenik. Mugimendua asko zabaldu da, profil ezberdineko jende askok bat egiten du Piratekin eta, zazpi baltsa izan ondoren, iazko abordatzean 350-400 baltsa irten ginen".

Piratek egitarau propioa aurkezten dute Aste Nagusian, La Flamenka gunean —portuan—: herri bazkaria, umeentzako jarduerak, kirol ekintzak, kofradien jokoak, kontzertuak... eta, nola ez, abordatzea. "Urteekin, jendearen aitortza, jendearen ezagutza lortu dugu Piratek. Hasierako inpresioa agian bazen 'hauek astapotro kuadrilla bat dira', baina irudi hori joan da aldatuz; jendeak ulertzen du zer den Piraten mugimendua eta zertarako ari garen lanean".

Jaien egitarau ofizialak urteotan lehengoari eutsi diola eta horren kontra ezer ez dutela nabarmendu du Ezeizak. "Guk ez dugu esaten lehen egiten zena kendu behar denik. Suak daude, eta Saguesko kontzertuak ere bai; jendea joaten da horietara, eta egin behar dira. Baina guk beste osagarri bat gehitu diogu; jai herrikoiak eta parte hartzaileak antolatu ditugu, Aste Nagusiko betiko eskaintza osatu dugu, eta aberastu egin dugu". Hala, gaur egun Aste Nagusia Piraten mugimendua gabe ulertzerik ez dagoela iritzi dio, Aste Nagusiaren sinbolo bilakatu direla. "Pentsa, iaz Noticias de Gipuzkoa egunkariak Piraten irudi batekin ilustratu zuen Aste Nagusiko egitaraua, eta TVEko berriemailea pirataz jantzita ibili zen Aste Nagusiko erreportajeak grabatzen".

2003ko abordatze hura ez zen gazte batzuen burutazio eroa izan. "Parte Zaharreko tabernariek sustatu zuten, beste mota bateko Aste Nagusi baten beharra ikusten zutelako; gero, gazteek hartu zuten beren gain, eta, orain, duela bost urtetik, kofradiek hartu dute antolaketaren pisua. Gabezia handi bati erantzutera etorri zen Piraten mugimendua. Aste Nagusia ikuskizun hutsa zen, ez zen batere parte hartzailea, eta horren falta sumatzen zen. Denborarekin ikusi da hori ez zela Piraten ustea soilik".

Jai parte hartzaileak nahi dituzte piratek, herri jaiak, eta, jaiak eraldatzetik abiatuta, hiriari berari eta bizitzeko moduari buruzko gogoeta eta ariketa praktikoa sustatu nahi dute. "Jaiak esperimentazio eremu oso polita dira, egunerokoa apurtzeko eta konbentzioak hausteko aukera ematen dute, eta hori baliatzen dugu".

Piratek kontsumo eredu eta gizarte eredu jakin bat sustatzen dute, eredu euskaldun eta parekidea bultzatzen dute, hiri parte hartzailea, hainbat gai eta balio jartzen dituzte mahai gainean, bai Aste Nagusiaren testuinguruan eta bai urte osoko jardueretan. "Eta ikuspegi hori txertatzen saiatzen gara egiten ditugun gauza guztietan; betiere, jai giroak ematen dituen aukerak baliatuta". Aurten Aste Nagusiko leloa Gora kai herrikoiak izango da.

Gero eta zailago

Urte osoan aritzen dira Piratak hiri eredu berri bat lantzen lagunduko dieten altxorren bila. Baina, dudarik ez: haien ikurra abordatzea da. "Gero eta zailago jartzen digute, hala ere. Portua oso espazio berezia da, eta, baimenak eskatzean, Eusko Jaurlaritza, Donostiako Udala eta Espainiako Gobernua sartzen dira tartean; eta batzuetan batzuek eta besteetan besteek jartzen dizkigute zailtasunak". Oztopo horiek, ordea, hurrengo urtean areagotuko direlakoan dago Ezeiza. "Obrak egin behar dituzte Donostiako kaian, eta guk erabiltzen dugun espazioa ezingo dugu erabili. Bestalde, azken urteetan abordatzea Aste Nagusiko egitarau ofizialaren parte da; beraz, ikusiko dugu ea zein konponbide topatzen dugun".

Aurtengoari begira, berriz, piratak jada ari dira abordatzerako ontziak prestatzen. Ezeizak ziurtasun osoz erantzun die abordatzearen segurtasunari buruz egin diren adierazpenei: "Legeak ezartzen dituen segurtasun neurriak baino gehiago hartzen ditugu. Ekitaldi segururik baldin badago, hori abordatzea da".

Hamabostaldia hamaseialdian
2016-07-292016-07-28Albisteak, gipuzkoa, Kultura

Hamabostaldia hamaseialdian

Eider Goenaga Lizaso

ultur eskaintzaz betetako urtean, 2016ko abuztuko egitaraua osatzera dator aurten Donostiako Musika Hamabostaldia. Musika eskaintza zabalarekin, aurten ere aritu, aditu, zale eta abarren belarriak gozamenez betetzeko asmoz prestatu dute egitaraua, abuztuaren 4tik 31ra. Ohi bezala, musika Donostiako txoko guztietara helaraziko du Hamabostaldiak, eta baita Gipuzkoan barrena, Lapurdira, Nafarroara eta Arabara ere. Euskadiko eta Bilboko orkestra sinfonikoek aurrenekoz elkarrekin eskainiko duten emanaldia izango da egitarauko harribitxietako bat.

INAUGURAZIO EGUNA

Dantzak eta musikak emango diote aurten hasiera Hamabostaldiari. Hamahiru proposamen egin dituzte abuztuaren 4ko egitarauan, musikaz betetako hilabeteari merezitako hasiera emateko. 12:00etan, hiru toki ezberdinetan egingo dira lehen emanaldiak: udaletxeko batzar aretoan, Johannes Fleischmann biolin jotzaileak eta Anna Magdalena Kokits pianistak Beethoven, Stravinsky eta Xostakovitxen piezak joko dituzte; Jose Maria Sert plazan, Dana laukoteak Dvorak eta Mozarten lanak eskainiko ditu; eta, Intxaurrondoko Sagastieder plazan, Crespo's Brass taldeak metalen kontzertua emango du.

Dantzak, ordea, protagonismo berezia izango du egun horretan. 19:00etan, Tio Teronen Semeak dantza taldeak FreshCool ikuskizuna eskainiko du, Kursaaleko terrazetan; eta, egunari amaiera jartzeko, 20:00etan, Kresala dantza taldearen Oteizaren kaxa beltza ikuskizunaz gozatzeko aukera izango dute ikusleek, hipodromoan.

KURSAAL AUDITORIUMA

Nazioarteko orkestra garrantzitsuak izango dira aurten Kursaal auditoriumean. Budapest Festival Orchestrak hiru emanaldi egingo ditu: abuztuaren 20an, bakarkako kontzertua izango da, Stravinsky, Bartok eta Dvoraken obrekin; abuztuaren 21ean, Gustav Mahlerren 3. Sinfonia interpretatuko dute, Orfeoi Txikiarekin eta Donostiako Orfeoiarekin; eta, abuztuaren 23an, Mozarten azken urtea emanaldia eskainiko dute, Belgikako Collegium Vocale Gent abesbatzarekin. Frankfurteko Irratiaren Orkestra Sinfonikoak beste bi kontzertu eskainiko ditu: abuztuaren 27an, Andra Mari abesbatzarekin, eta abuztuaren 28an, bakarka.

Aurten, baina, nazioarteko orkestrek baino pisu handiagoa izango dute hemengoek. Izan ere, aurreneko aldiz, elkarrekin joko dute Euskadiko Orkestra Sinfonikoak eta Bilboko Orkestra Sinfonikoak, abuztuaren 31n, eta haiekin batera ariko dira Donostiako eta Iruñeko orfeoiak, Easo Eskolania eta Araoz gazte abesbatza. Hector Berlioz, Francisco de Madina eta Pablo Sorozabalen obrak eskainiko dituzte.

Kursaaleko egitaraua, besteak beste, balletak eta operak osatuko dute aurten. Abuztuaren 7an, Genevako Antzoki Nagusiko Balletak Richard Wagner konpositorearen Tristan eta Isolda balleta taularatuko du; eta, abuztuaren 13an, Mozarten Don Giovanni opera eskainiko dute, Euskadiko Orkestra Sinfonikoak lagunduta.

ORGANO ZIKLOA

Nazioarteko interprete entzutetsuenek osatutako egitarauan, hamabi kontzertu programatu ditu Hamabostaldiak Organo Zikloan. Emanaldiak, Donostian ez ezik, Ataunen, Tolosan, Usurbilen, Azpeitian, Azkoitian, Deban eta Orion izango dira, abuztuaren 7tik abuztuaren 12ra bitartean.

Ohi denez, organo jotzaile esanguratsuak gonbidatu dituzte aurten ere Hamabostaldira; tartean, besteak beste, Juan Paradell —abuztuaren 8an— Vatikanoko Sixtoren Kaperako organo jotzailea, Daniel Roth frantziarra, Burkhard Ascherl alemaniarra eta nazioarteko hainbat lehiaketa irabazi dituen Joonho Park hego-korear gaztea.

Zikloa amaitzeko, Organo Erromantikoaren Nazioarteko Ikastaroan jardun diren ikasleek eskainiko dute kontzertua. Abuztuaren 12an izango da, 20:00etan, Koruko Andre Mariaren elizan.

HAURRENTZAKO EGITARAUA

Haurrentzako eskaintza berezia landu du aurten ere Musika Hamabostaldiak. Abuztuko larunbat guztietan, Kursaalean, ipuin kontalariek gozatuko dituzte etxeko txikienen belarriak, musikari gazteen laguntzarekin. Abuztuaren 6an, Saioa Aizpurua ipuin kontalariak Ane Artetxe harpa jotzailearen laguntza izango du; 13an, Amaia Fernandez ipuin kontalaria eta Elena Setien biolin jotzailea izango dira; 20an, Fernandezek, ipuina kontatzeaz gain, gitarra eta eskusoinua ere joko ditu; eta, 27an, Gaizka Segi piano jotzailea izango du laguntzaile Fernandezek.

Haurrentzako egitarauan, ordea, Haurren Eguna izango da ekitaldirik garrantzitsuena, abuztuaren 30ean. Musika Bai musika udalekuetako umeek eta gazteek emanaldia eskainiko dute, 17:00etan, Okendo plazan. Eta, ordu berean, Kursaalean, Ur gaineko etxea ikuskizunerako sarrera duten umeek tailerra egingo dute, Maushaus taldearekin, eta Noeren Ontzia eraikiko dute, hainbat material erabilita. 19:00etan izango da Ur gaineko etxea ikuskizuna: Noeren Kutxari buruzko mitoaren moldaketa garaikidea da, eta kontaketak, txotxongiloek, keinu bidezko antzerkiak eta proiekzioek osatzen dute.

Abuztuaren 31n, Kursaalean, Elena Odriozolarekin egingo dute tailerra umeek, 11:30ean; eta, ordu berean, Joklabs elektronikarekin musika instrumentuak sortzeko tailerra egingo dute Tabakaleran.

DONOSTIATIK KANPO

Hainbat ikastarok, Antzinako Musika Zikloak, Interprete Gazteen Zikloak, Hamabostaldia Araban eta Musika Aitzaki zikloak osatzen dute Hamabostaldiko egitaraua. Musika Aitzakik Donostiatik kanpora eramaten du Hamabostaldiaren eskaintza, eta, aurten, Gipuzkoatik at ere bai: abuztuaren 19an eta 26an, Senperen (Lapurdi) izango dira kontzertuak, eta, 20an, Leireko monasterioan (Nafarroa). Abuztuaren 26koan, Senperen, aurretik Pasai San Pedron, Deban, Orion eta Getarian eskainitako emanaldi bera eskainiko dute Labradorreko (Kanada) Newman Sound abesbatzak eta Easo abesbatzak.

Hamabostaldiak urtero Arantzazun antolatzen duen kontzertua, berriz, abuztuaren 25ean izango da. Aurten, Ara Malikian biolin jotzaile armeniarraren eta haren taldearen emanaldia izango da.

Isiltzera doa ‘eskandalue’
2016-07-292016-07-28Albisteak, gipuzkoa, Kultura

Isiltzera doa ‘eskandalue’

Julene Frantzesena
Aurreneko aldiz Marea Arroxaren kalejira baterako elkartu ziren. Egun berean baina sei urtera, bihar, Skandalue elektrotxarangak ibilbideko azken kontzertua emango du. Izan ere, 2010eko uztailaren 30 hartan, "behin jotzeko" elkartu ...

Dantzak batzen ditu
2016-07-222016-07-21Albisteak, gipuzkoa, Kultura

Dantzak batzen ditu

Aizpea Amas

Heldutasunera iritsi da Gaztefolk Bidasoko Gazteen Nazioarteko Folklore jaialdia, hogei urte bete baititu. Bide horretan, Irun eta inguruko gazteak dantza eta folklorearen munduan murgildu nahi izan dituzte, eta, oraindik ere egiteko bide luzea daukaten arren, dagoeneko finkatutako udako jai bat bihurtu da eskualdean. Aurtengoa egunotan egiten ari dira, eta uztailaren 26ra arte iraungo du.

"Duela hogei urte ez zen deitzen Gaztefolk", zehaztu du ekitaldiren atzean dagoen Eraiki dantza taldeko kide batek, Koldo Riberak. Orduan, Bidasoko Gazteen Folklore Jaialdia zen. Hori sortzeko motibazio nagusia gazteen artean dantza sustatzea izan zen: "Dantza haur eta gaztetxoekin lotzen zen, eta 10-16 urtekoen buelta horretan ikusten genuen dantzariek alde egiten zutela beste aisia aukera batzuetara", azaldu du Riberak. Horrela, dantza jaialdi bat egitea bururatu zitzaien, non protagonistak gazteak eurak izango ziren. Helburu nagusia adin horretako jendea erakartzea eta euren lana erakusteko beste modu bat sortzea zen, eta, "bide batez, nazioartean sona hartzea, kanpoko taldeak erakartzeko". Era berean, Irunen folkloreari lotutako ekintza asko izaten ez zirela ikusita, horien presentzia bermatu eta bultzada eman nahi izan zuten antolatzaileek.

Lehen jaialdi hartan, Espainiako Estatuko taldeen bisita jaso zuten, eta Kroaziatik etorri zen talde bat. Hasierak gogorrak izan zirela du gogoan Riberak: "Jendearen borondatearekin atera genuen aurrera, eta gure dantza taldeko neska-mutilen etxeetara joaten ziren lo egitera". Urteen poderioz, ordea, beste sistema batzuk asmatu dituzte, eta, egun, herriko ikastetxe bat egokitzen dute egoitza gisa —bertan lo egiten dute talde guztiek—. Gazteluzar eskolan egongo dira aurten.

Hogeigarren ekitaldi honetan, Georgiatik, Poloniatik, Perutik eta Ukrainatik etorriko dira dantzariak. Aspaldiko partez, Ozeano Atlantikoa gurutzatzea lortu dute. Nazioarteko taldeak ekartzea, ordea, ez da batere lan samurra izaten, eta administrazio arloko tramiteei —oztopo nagusia— ekonomikoa batu behar zaie. "Gaur egun, jaialdiaren kostuaren zati handi bat boluntario lanaren bidez ateratzen da aurrera; esate baterako, janariak, lo egiteko tokia, garbiketa, kartelak banatzea eta abar haien esku dago". Horiek gabe ezingo litzatekeela jaialdia sostengatu, Riberak zehaztu duenez.

Gaztefolk errotuta dagoen arren, jaialdiak gazterian eta Irungo gizartean eragin handiagoa izan dezan oraindik ere bide luzea duela aitortu du Eraiki dantza taldeko kideak. Gaur egun, hori gauzatu ahal izateko aukerak aztertzen ari dira. Helburuak lortzeko estrategia batzuk ekintza gehiago denbora laburragoan kontzentratzea edo kalean denbora gehiago pasatzea izan daitezke, Riberaren iritziz.

Orain lanean ari diren ildo nagusia elkarlanarena da. Horrela, beste elkarte batzuekin lan egin nahi dute, lagundu dezaten eta jaialdia haz dadin. Dagoeneko hasi dira Solas Jolas udalekuekin lanean, zahar egoitzekin, musika eta kulturaren arlo batzuekin... Esaterako, aurten, Irungo bandaren laguntza izan dute inaugurazio ekitaldian, eta talde bakoitzaren pieza bana jo dute.

Riberaren esanetan, beste erronka bat da jaialdiaren sostengu ekonomikoa eta baliabideak mantentzea. Egun, udalaren eta Gipuzkoako Foru Aldundiaren laguntza jasotzen du. "Atzetik babesa eduki behar dugu, eta, askotan, kosta egiten zaigu hori aurkitzea".