Batzar Nagusiak, euskara lehenetsi dutenen alde

Batzar Nagusiek atzera egiteko eskatu diote Carlos Urkijo Espainiako Gobernuak EAEn duen bozeramaileari. Urkijok hamar udal auzibidean jarri ditu, kontratazio publikoak egiteko orduan euskara lehenesten duten irizpideak aplikatzeagatik.Albiztur, Anoet...

AURREKONTUEK, PARTAIDETZA OINARRI

Gipuzkoako Foru Aldundiak Partaidetzazko aurrekontuak prozesua abiatu zuen urrian. 2014ko foru aurrekontuetatik 500.000 euro zertan inbertitu erabakitzeko aukera izan dute Urola Erdiko herritarrek. Lehen fasean dirua inbertitzeko 124 proposamen jaso o...

Oztopoen horma, pixka bat txikiago

Izterrean pausatua du tableta Nerea Riosek (Donostia, 1971), bere mugikortasun gaitasunen arabera hor jarrita suertatzen baitzaio erosoen. Teknologia zalea da Rios; lehendik ere erabiltzen ditu sakelakoa eta ordenagailua ere: bileren agiriak hark pasatzen ditu ordenagailura. Tresna berria du orain esku artean, eta antzematen zaio gustura dagoela gailu berriarekin. Gurpil aulkian egokitu dioten tableta ez baita gailu arrunta Riosentzat: aparteko komunikazio tresna da, Gipuzkoako Aspacek garatua.

Ezker eskuan makilatxo bat jarri diote, tabletaren pantailan behar duen botoiari eman diezaion. Gertu du bozgorailua ere, tabletean integratutako The Grid 2 programaren bidez idatzitakoak errepikatzeko. Tresna berriarekin bi aste daramatza Riosek, eta beste bi aste barru bilera bat egingo dute, Riosek eta sistema darabilten beste hiru erabiltzaileek zer hobetuko luketen teknikariei jakinaraz diezaieten.

Riosen kasuan, tableta ezkerreko iztarrean pausatuta eta eskuarekin ondo moldatzen da, baina erabiltzaile bakoitzari erosoen datorkion eran egokitu behar dute. Euskarria bera eta tabletaren barruko antolaketa moldagarriak dira, eta erabiltzaileen beharretara moldatzeko gaitasun horrek egiten du erabilgarri sistema, Idoia Bea Adap-Meeting proiektuaren arduradunak azaldu duenez. Idatzitakoak errepikatzeko bozgorailua, adibidez, gurpil aulkian bertan integratzeko modua bilatzen ari dira —tabletak berea baduen arren ez baitu nahikoa potentzia—. Sakelako telefonoa erabiltzen hasi zenean, adibidez, erraz eskuratzeko modua bilatu zuten, eta orain berdin egiten ari dira tabletekin eta wifi bidez konektatzen den bozgorailuarekin.

Denbora pixka bat behar du unean uneko erantzunak botatzeko, baina trikimailu bat du Riosek: maiz erabiliko dituen esaldiak gordetzeko aukera ematen dio programak. Besteak beste, "Kafesne bat nahi dut, lasto batekin" eta "Kola freskagarri bat nahi dut, lasto batekin" bezalako esaldiak ditu gordeak, taberna batera joan nahi duenerako prest. Esaldiak testuinguruaren arabera antolatzeko karpetak ere sor ditzake, lanerako, tabernara joateko, oporretara joaten denerako, lagunartean aritzeko edo larrialdi bat duenean iraganean bizitako une txarrak saihesteko: "Aulkiaren gurpil bat zulatu zitzaion kalean, eta ingurukoek ez zioten ulertzen zer gertatzen zitzaion".

Tartean behin hitza hartzen du Riosek: kazetariaren bisita jasoko zuela jakitun, esaldi batzuk aurrez prestatuta zeuzkan. "Proiektuaren parte izateaz harro nago: nire esperientziatik abiatuta, ekarpenak egin ditzaket", dio. "Oso ausarta" da Rios, eta teknologia berriei beldurrik ez dien bezala, jada egin du sistema berria Aspaceren zentrotik kanpo erabiltzeko proba: "betiko tabernara" bera bakarrik joan, eta zerbitzaria, ezaguna duena, "lilurak jota" utzi zuen. Beak Riosen lorpena kontatu bitartean, irribarrea marrazten zaio Riosi. Tresna berriak ingurukoekin eraginkortasunez komunikatzeko gaitasuna eman dio: orain arte bizitakoekin ezin konparatu. "Pare bat aldiz gertatu izan zaio, tabernara joan, zerbitzariek ulertu ez, eta ezer hartu gabe alde egin behar izatea. Komunikatzean huts egiten badute, ahalegina bera frustrazio bihurtzen da garun paralisia dutenentzat", baieztatu du.

Komunikatzeko tresna berria saio guztiak eraginkor izateko prestatu dute, eta lorpen hori "urrats handia" da gailuaren erabiltzaileentzat: "Familiakoekin, ezagunekin zein ezezagunekin dituzten hartu-emanak normalizatzeko balioko die. Ez hori bakarrik, erabiltzaileen autonomia sustatu eta bizi-kalitatea hobetzeko ere bai". Hain zuzen, horregatik jaso dute Vodafone Fundazioaren 8.000 euroko laguntza.

Zazpi ukipenezko pantaila, The Grid 2 softwarea, hori erabiltzen ikasteko prestakuntza, softwarearen hogei lizentzia eta lau tableta erosi ahal izan ditu Gipuzkoako Aspacek diru laguntza horrekin. Tresna berriak lehendik ere teknologia digitalak erabiltzen dituzten lagunekin probatu dituzte, errazagoa egingo zaielakoan: "Nerea baino helduagoak direnen artean baziren Adap-Meeting ikusi ere egin nahi ez zutenak, eta orain probatzeko desiatzen daude". Oraingoz, lau erabiltzailek dute tableta gurpil aulkian txertatua, baina gainontzekoak ere ikasten doaz, ukipenezko pantailen bidez, "handiagoak eta eramangarriak izan ez arren".

Abantailak eta beldurrak

Garun paralisia duten lagunen arazo handienetako bat da inguruko jendearekin komunikatzea. Beak azaldu duenez, eritasun horrek jotako lagun bakoitzak baldintza desberdinak ditu, gaixotasunak arinago edo sakonago eragin izanaren ondorio. "Riosen kasuan, adibidez, ez du arazorik familiako kideekin edo ezagunekin komunikatzeko. Arazoa kanpoko jendearekin dator".

Bearen ustez, denborak aurrera egin ahala eta etxeetan tabletak ohiko bihurtzen diren heinean, errazagoa izango da Adap-Meeting sistema hedatzea, etxeko kide guztiak egongo baitira tresna digitalekin trebatuta. Bera "zoratzen" dagoen neurri berean, ama "kezkatuta" dagoela baieztatu du Riosek. Adap-Meeting sistemarekin, garun paralisia duten lagunek ez dute behar jendearekin komunikatzeko bitartekaririk, eta kalera bakarrik joan eta egin beharrekoak bakarka egiteko bezainbesteko autonomia dute. Ondorioz, kalean doala norbaitek lapurtuko dion beldur da Riosen ama. "Denbora kontua da" erabiltzaile zein senideak sistema berrira ohitzea.

Aspaceren egoitzen arteko komunikazioa ere "dezente" erraztuko du sistema berriak, Beak azaldu duenez. Besteak beste, denbora eta dirua aurrezteko balioko die: "Imajinatu, bileraren bat tarteko, garun paralisia duten zortzi lagun Arrasatera eraman eta ekarri behar ditugunean... Denborarekin, birtualki egitea lortuko dugu". Rios, behintzat, egun hori noiz ailegatuko irrikaz dago: "Programa honen eta Webex programaren bitartez bilera birtualetan parte hartu ahal izango dut". Taldekako bilera birtualak egitea ahalbidetuko die Webex-ek, Beak azaldu duenez.

Adap-Meeting oraindik ez dute probatu garun paralisia duten erabiltzaileen artean komunikatzeko, baina "hori ere helduko da". Oraingoz, oztopoen horma txikiagoa izatea, bederen, lortu dute.

“Hamazazpi urte nituela probatu nuen helikopteroa”

Etxetik datorkio Aitzol Apalantzari (Errezil, 1991) helikopteroko pilotu izateko zaletasuna. Anaia helikopteroetan ibilia zegoen bere aurretik, baina hura sekula ere ez. "17 urte nituela probatu nuen lehen aldiz helikopteroa. Errezilen beti izan dugu ...

Dena prest 49. Behobia-Donostiarako

Iaz baino parte hartzaile gehiago izango ditu aurtengo Behobia-Donostia lasterketak. Korrikalari, esku bizikletazale eta patinatzaileen artean, 28.672 lagun saiatuko dira igandean ibilbidearen hogei kilometroak osatzen. Horietatik 8.600 inguru gipuzkoarrak dira: iaz baino 600 gehiago. Orduerdi aurreratu dituzte irteera orduak. Hala, 09:30ean aterako dira elbarriak, 09:40an patinatzaileak eta 10:00etan korrikalariak —azken txanda 11:20an irtengo da—.

Aurtengo edizioa lasterketa antolatzen lan egiten duten boluntario guztiei eskaini diete. Horren erakusle, elastiko bereziak egin dituzte: boluntarioen elastikoek Gure denbora zuen marka leloa eramango dute, eta kirolarienek, berriz, Zuen denbora gure marka leloa.

Behobia-Donostian parte hartzeko hiru modalitate daude: korrika egingo dutenena, esku bizikletan egingo duten elbarriena eta patinen gainean egingo dutenena. Parte hartzaile kopuruei dagokienez, 28.342 izango ditu lehenengoak, 30 bigarrenak eta 300 azkenak. Antolatzaileek jakinarazi dutenez, iaz baino emakume gehiagok eman dute izena. Guztira, 5.248 izango dira (%18,5eko igoera, iazko datuen aldean).

Iaz bezala, aurten ere Anoetako belodromoan jarriko dute korrikalarien azoka. Gaur eta bihar izango da, eta 10.000 korrikalarik bertan jasoko dute parte hartzeko zenbakia. Azokan bertan motxilak uzteko aukera dute parte hartzaileek, baina aukera gehiago ere egongo dira horretarako: Zuhaizti kiroldegian eta Gipuzkoa plazan, igandean, 07:30ean, edo urtero bezala, irteeran bertan.

Sare sozialek presentzia handia izango dute lasterketan bertan. Batetik, lasterketaren antolatzaile Fortuna Kirol Elkarteak Twitter bidez zuzeneko jarraipena egingo du @bss_fortuna erabiltzailearen eta #behobiass etiketaren bidez. Elkarteak orri propioa ere badu Facebook sare sozialean. Smartphone-etarako BSS izeneko aplikazioa ere sortu dute, parte hartzaileek behar duten informazioa jasotzeko. Run Loc izeneko aplikazioaren bidez, berriz, lasterkarien jarraipena egiteko aukera egongo da. Denda birtuala ere badu lasterketak (http://www.bssfortuna.com).

Zuhaizti kiroldegian haurtzaindegi zerbitzua jarriko dute, iaz bezala. Okendo plazan jarriko dituzte helmugara iritsi osteko zerbitzuak, eta, antolatzaileek jakinarazi dutenez, iaz baino masajista gehiago egongo dira. Lasterketa helmugara iritsi aurretik uzten dutenentzat, berriz, "zerbitzu berezia" prestatu dute. Ibilbidean zehar komun gehiago (2, 5, 12 eta 14. kilometroetan) jarriko dituzte, eta tren zerbitzu zabalagoa izango da.

Eguraldiari so

Ohi bezala, Euskal Herriko nahiz nazioarteko kirolariek parte hartuko dute lasterketan. Bertakoen artean, besteak beste, Claudia Beobidek, Asier Cuevasek, Alberto Revueltak, Sergio Romanek eta Iker Oliverik parte hartuko dute.

Antolatzaileen arabera, lasterketan parte hartzeko eguraldirik "okerrena" 20 gradu inguruko tenperaturak eta hezetasun maila altuak bat egiten dutenean izaten da. Euskalmeten arabera, ostarteak izango dira, baina euri pixka bat ere egin dezake.

Ikastolako partaide guztiei begirako ospakizunak

Datorren asteartean ekingo diete Andoainen Aita Larramendi ikastolaren 50. urteurreneko ospakizunei, eta abenduaren 3ra arte iraungo du egitarauak. Orereta ikastolakoek lehen jarduera irailean egin zuten, baina datozen asteei begira ospakizunetarako b...

Umeekin heriotzaz, natural

Hil egin da, eta ez da gehiago itzuliko". Horrelaxe esan behar zaie haur eta gaztetxoei gertuko norbait hiltzen denean. Aiton-amonak, anai-arreba bat edo gurasoetako bat hiltzen denean, argi hitz egin behar da. Hori uste dute Bidegin elkartekoek.

Orain dela bi urte minbiziarekin hil zen Valero, Lutxi Anteroren bikotekidea. 12 eta 9 urteko seme-alabak aita gabe gelditu ziren, eta umeek heriotza nola bizi izan zuten eta ordutik egindako bidea kontatu du Anterok. Astearte iluntzean Bidegin elkartearen hitzaldi zikloan parte hartu zuen, Donostian. Hain zuzen, ume eta gaztetxoak doluan laguntzeko moduez aritu ziren hizlariak. Anterok bere esperientzia helarazi zien han bildutakoei. Emozioz beteta hasieran, lasaiago gero, bere seme-alabentzat garrantzitsuak izan ziren une eta jarrerak izan zituen hizpide. "12 urteko semearen gelakideak etorri ziren aitaren hiletara, eta handik irtendakoan denak gerturatu zitzaizkion besarkada bat ematera. Mural handi bat eman zioten, denek idatzi zuten zerbait bertan", gogoratu zuen hunkituta. "Horrek babes handia eman zion semeari". Alabaren kasuan alderantzizkoa gertatu zela azaldu zuen. "Nik abisatu nuen ikastetxean umeen aita hiltzear zegoela, baina alabaren gelakideak gaua pasatzera joan ziren eskolatik, eta handik bizpahiru egunera arte ez zituen ikusi, ikastetxean. Ezer gertatu izan ez balitz bezala jokatu zuten, eta alaba asko gogoratzen da horretaz. Anaiari babes hark zenbat mesede egin zion ikusi baitzuen".

Anteroren aurretik Mila Arcek eta Txema Ormazabalek hitz egin zuten hitzaldian. Donostia Ospitaleko haur psikiatriako erizaina da Arce, eta Peñaflorida institutuko irakaslea Ormazabal. Azken horrek umeen doluan ikastetxeek duten rola nabarmendu zuen. "Ikasleentzat erreferenteak gara, eta garrantzitsua da haurrek eta gazteek sentitzea ulertzen ditugula, eta gelan gauza horietaz hitz egitea, sentimenduak partekatzea", iritzi zion. Eta gaineratu zuen irakasleek "konpromiso eta gizarte ardura" dutela. Gurasoen eta irakasleen artean komunikazioa egotea ere beharrezkotzat jo zuen. "Gogoan dut ikasle baten aita hil, eta tutoreak handik denbora dezentera izan zuela horren berri. Horregatik, beharrezkoa da gurasoen eta irakasleen arteko koordinazioa. Bestela guk ezin dugu askorik egin", azaldu zuen.

Arcek, berriz, umeei eta gaztetxoei heriotzaz naturalki hitz egitearen beharra azpimarratu zuen. 37 urteko lan esperientzia du, eta askotan tokatu zaio eriekin eta haien familiekin gaia lantzea. "Umeekin heriotzaz hitz egiteari beldurra galdu behar zaio. Guk uste baino askoz lehenago ulertzen dute heriotza zer den". Gainera, gertuko pertsona bat hil aurretik hasi behar litzateke heriotzaz hitz egiten. "Mendian txori edo intsekturen bat hilda ikusitakoan aprobetxa dezakete gurasoek heriotzari buruz hitz egiteko umeekin, edo telebistan zerbait agertzen denean". Umeek beren jolasetan heriotza modu naturalean erabiltzen dutela gogorazi zuen: "Hiltzea hitza erraz erabiltzen dute jolasterakoan, txikienek batik bat".

Minean bakarrik ez uztea

Anterok sakon landu ahal izan zuen bikotekidearen heriotza hura hil aurretik. "Nik psikologikoki prestatu beharra nuen, gero neuk seme-alabak prestatzeko". Bidegineko Izaskun Andonegik eta zaintza aringarriko profesionalek lagundu zioten prozesua egiten. "Hil aurretik berari agur esateko aholkatu ziguten. Eta hala egin genuen. Bakoitzak sentitzen genuena esan genion; oso polita izan zen", azaldu zuen. Hil zenean, berehala kontatu zien gertatutakoa seme-alabei. Alaba negarrez hasi zitzaion, ama besarkatu zuen. Semeak, berriz, "oso gaizki" erreakzionatu zuen hasieran. "Umeek modu askotara erreakziona dezakete. Inportanteena egia esatea eta beraien ondoan egotea da", azaldu zuen Arcek.

"Hasieran oso gogorra izan zen. Haiek ondo ikusteak indarra ematen zidan, baina gaizki zeudenean oso gogorra zen, asko kostatzen zitzaidan ondo egotea", gogoratu zuen Anterok. Seme-alabek ama ondo ikusi nahi zuten: "Gustatzen zaie ni aurrera noala ikustea. Soineko berri bat janzten badut, poztu egiten dira, edo goizean etxean musika alaia jartzen badut". Kontuak kontu, Antero beti egon da seme-alaben ondoan, haien kezka, beldur eta minari erantzun nahian. Entzun behar izan du semea esaten aitari ez zitzaiola hiltzea tokatzen. Baita alaba ere, zergatik pasatu zaien hori beraiei galdezka. Anterok esaten die ez zaiela beraiei bakarrik pasatzen, jende askori gertatzen zaion zerbait dela.

"Alabak galdetzen dit ea ni ere hil egingo al naizen". Eta hori baino galdera gogorragoa ere egiten dio. "Azkenaldian galdetzen dit ea merezi al duen bizitzea. Nik esaten diot nik baietz uste dudala, nik baditudala nire arrazoiak horretarako, eta berak bereak aurkitu behar dituela", kontatu zuen Anterok.

Ormazabalentzat oso positiboa da ikastetxeetako geletan heriotzaz eta horrek sortzen dituen sentimenduez hitz egitea, "ume eta gaztetxoek ikus dezaten beraiek bizi izan dutena, eta sentitu dutena, beren lagunek ere bizi izan dutela". Ormazabalentzat "heriotzaz hitz egitea bizitzaz hitz egitea da". Arcerentzat, berriz, oso garrantzitsua da umea edo gaztetxoa bakarrik ez uztea beraien beldur, min eta larritasunarekin. Gertuko norbait hiltzen denean nola jokatu ere azaldu zuen: "Egokiena umeari begietara begiratuz, goxoki, lasaitasunez, eta ingurune egoki batean esatea da, baina heriotza gertatu eta ahalik azkarren". Ahal bada heriotzaren berri gurasoek berek eman behar dute, eta hil dena gurasoetako bat bada, eta bestea ez bada gai sentitzen, umearen oso gertukoa den beste pertsona batek. Egin behar ez denaren adibide bat ere eman zuen. "Guraso batzuei haurra hil egin zitzaien jaiotzerakoan, eta zortzi urteko semeari ez zioten ezer esan aurreneko egunetan. Gurasoak lur jota zeuden, eta halakoetan oso zaila da hori ezkutatzea. Haurrak konturatu egiten dira. Askotan hitzekin gauza bat esaten dugu, baina gure aurpegiak eta keinuek kontrakoa esaten dute. Umeak ohartu egiten dira".

Arcerentzat ez dago heriotzaren berri emateko modu bat eta bakarra: "Adinaren eta ulermen gaitasunaren arabera jokatu behar da". Inportantea da umea bazter ez uztea, ordea. "Umeari hil den pertsonaz hitz egin ahal izatea ukatzen badiogu, gure dolutik baztertzen badugu, ez badiogu uzten hildakoari agur esaten, baztertuta sentitu daiteke. Bere beldurrak eta sufrimendua ez azaltzera bultzatuko dugu; bakardadean biziko du samin hori guztia".

Doluaren denborak

"Valeroren errautsak bota genituenean, han egon ziren umeak". Aita bizirik zutela ere agur esateko aukera izan zuten Anteroren seme-alabek. Beste kasu batzuetan, hori ez da posible izaten. Baina dolua ez da desagertzen horregatik. Bidegineko kideentzat garrantzitsua da haurrek hil den pertsonari agur esatea, eta haien dolua eta doluaren denbora errespetatzea. Agur esateko moduak asko dira, gainera. "Haurrak hiletara eramatea ona izan daiteke. Han argiago ikus dezakete gertatu dena, eta babestuta eta familiaren parte sentitu daitezke, denek elkarrekin minez agur esaten diotelako. Gainera, gertatutakoa denbora eta toki zehatz batean kokatu dezakete, eta hori garrantzitsua da", azaldu zuen Arcek. Hala ere, inoiz ez da derrigortu behar umea halako kontuetan parte hartzera: "Sinbolikoki agur esatea ere posible da. Marrazki bat eginda, hilerrira bisita eginda... aukerak zabalak dira".

Doluaren denbora errespetatzea ere beharrezkoa da. Arcek etxean bizi diren animaliak aipatu zituen horri buruz hitz egiterakoan. "Hamar urte dituen ume batek betidanik txakurra izan, eta hura hil bezain azkar beste bat erostea ez da komenigarria. Txakur hura maite zuen, lotura handia zuen, eta denbora bat utzi behar zaio doluari", iritzi zion.

Ertz asko dituen gaiak dira heriotza eta doluarena. Ormazabalentzat, esaterako, irakasleak ez daude batere prestatuta gai hori ikasleekin lantzeko. Hitzaldiaren amaieran irakaslea den entzule batek hartu zuen hitza, eta Ormazabalekin bat etorri zen. "Eskoletan ez dakigu nola jokatu halako gertaeren aurrean. Asko dago egiteko denon artean, eta hitzaldi hauek oso interesgarriak izan dira niretzat", kontatu zuen. Hain zuzen, Bideginek ikastetxeetan jarria du arreta. Ormazabalek hala azaldu zuen: "Eskoletan lan egiteko estrategiak prestatzen ari gara, protokolo gida baten bitartez". Bi arlo bereiztuko dituzte bertan: hildakoa ikaslearen gertuko pertsona bat denean, eta hildakoa eskolako kide bat denean (ikasle bat nahiz irakasle edo bestelako langile bat). Hala ere, irakasleak argi utzi zuen zein den beraien muga: "Gure lana ez da terapiak gidatzea. Kasu gogor bat baldin badago, hori dagokion tokira bideratuko dugu; gurasoekin harremanetan jarriko gara eta psikologoarengana ere bideratu dezakegu".

Dolua bai, "baina tamainan", aholkatu zuten denek: "Ona da umeek helduak triste ikustea, baina ez gehiegi ere, normal bizitzen jarraitu behar dutelako".

Oreretako estatutuen egilea ministro izan zen Espainian

1968an legezko izaera lortu zuen Orereta ikastolak, kultur elkarte gisa erregistratuta. Egungo zuzendariaren hitzetan, "bitxia da, baina gerora Espainian ministro izango zen Enrique Mugika Herzogek idatzi zituen estatutuak". Abokatua zen, eta Errenter...

Dronea, airetik lurra hobetzeko

Azken hilabeteetan ezagun egin dira droneak, eskifaiarik gabeko hegazkin edo helikopteroak. Erabilera militarrarekin lotu da orain arte horien erabilera, baina jarduera zibilean erabiltzen hasi dira. Eta horretan dabil lanean Irungo Bidasoa Lanbide Heziketa Eskola: drone baten bitartez hainbat funtzio garatzeko ikerketa egin dute bertako ikasle eta irakasleek, eta 2012ko urrian aurkeztu zuten proiektua hobetzen ari dira ordutik. 2010ean abiatu zuten egitasmoa, eta egun, lau irakasle eta dozenaka ikasle ari dira hori garatzen.

Ibilgailua bera, edo Irungo institutuko kasuan lau helizeko helikoptero txikia (mikrodronea), Alemaniako enpresa bati erosi zioten. Hau da, dronea ez dute egin. Institutuak esan duenez, hori garatzeko gaitasuna duten arren nahiago zuten jada eginda eta funtzionamenduan zegoen dronea eskuratzea euren oinarri izango zen lana garatzeko: altueratik topografia lanak, eraikuntzarako laguntza egitasmoak, nekazaritza eremu handietarako aholkularitza eta informazio banaketa, intsektuen izurrien jarraipena...

Beraz, Bidasoko hezkuntza zentroan egin dutena da, batetik, helikoptero txikia modu zehatzean erabiltzen ikasi, eta bestetik, lan horiek guztiak egiteko beharrezkoa den teknologiaren gaineko ikerketa egin eta garatu, helikopteroaren ezaugarriak kontuan hartuz. Aireko ibilgailuari kamera eta sentsore bereziak jarri dizkiote, eta horien bitartez lur azalaren termografia datuak, gasen kontzentrazioenak, edo argazki multiespektralak ateratzeko aukera du, ohiko argazkiez gain. Ordenagailuan, softwarearen bitartez, helikopteroak jasotako guztiak sailkatu eta interpretatzen dituzte.

Eskifaiarik ez izanda, lurretik maneiatzen da dronea. Horretarako ere eskola bereziak jaso dituzte Bidasoa Lanbide Heziketa Eskolako ikasle eta irakasleek. Bertako irakaslea da Alberto Arranz. 2010ean mikrodronearen egitasmoa garatzen hasi zirenetik buru-belarri dabil horrekin jardunean, ikasleekin batera. Arranzek zehaztu du Espainiako Gobernuko Hezkuntza eta Zientzia Ministerioak berrikuntzarako abian jarri zuen egitasmoari esker eraman dutela aurrera euren asmoa; Europako Batasuneko Gizarte Funtsaren finantzazioa zuen horrek. Gainera, Galiziako nahiz Balearretako (Herrialde Katalanak) hainbat hezkuntza zentrorekin elkarlanean ibili dira proiektua garatzeko. Irungo Goibegi enpresak ere parte hartu du, aireko nabigazioan eskarmentua duen enpresa delako. Ameriketako Estatu Batuetan ere izan zen institutuko irakasle bat gaiaren gaineko informazioa lortzen.

Arranzek nabarmendu duenez, erabilera zibilerako droneen gaia "berria" da, eta irakasleek, eta ondorioz ikasleek, horren gaineko informazioa lortzea "zaila" izan da: "Mundutik zehar ibili behar da ganorazko datuak nahiz informazioa lortzeko". Informazioa, eta ondorioz, hezkuntza zentroan ematen diren eskolak garatzeko beharrezko den materia prestatzea ikasleentzako ona izan daitekeela uste du Arranzek, lan merkatuan ez dagoelako gai horietan ezagutza zehatzik duenik. "Gure zentroko ikasleek lan merkatuan lana bilatzeko aukera gehiago izan ditzaketela suposa dezake horrek. Gaur egun, ez dago airetik lurraren informazioa lortzeko modurik, ez hori interpretatzeko formazioa duen langilerik. Gero eta beharrezkoagoak izango dira", baieztatu du.

Zentzu horretan, duen baliagarritasunagatik, Eusko Jaurlaritzaren Lanbide Hezkuntzarako sailburuordetzaren babesa eta laguntza jaso du Bidasoko mikrodronearen egitasmoak.

Roland Garrosen lurreratzea

Teorikoki, hainbat erabilera izan ditzake mikrodroneak, "ia nahi adina". Baina dagoeneko hainbat zereginetarako erabiltzen ari dira, kameraz eta sentsorez hornitutako helikopteroa. Esaterako, azken asteetan Donostiako Ondarreta hondartzako harrien gaineko ikerketa egiten ari dira hegazkinarekin. Harri horien mugimendua zein den jakin nahi dute mikrodronea jasotzen ari den datuen bitartez, arazoa konpontzeko informazio bila.

Horrez gain, Hondarribiko Hiruzta txakolin upategiarentzako ere lan egin du Bidasoa Lanbide Heziketa Eskolak eskifaiarik gabeko hegazkinarekin. Inmov Mugabe egitasmoaren barruan, upategi horretako mahastiak zehaztasunez airetik ikertu dituzte. Arranzen arabera, "kalitate hobeko mahatsa lortzeko, eta pestizida nahiz ongarri gero eta gutxiago erabiltzeko helburuarekin". Irakasleak baieztatu duenez, eraikuntza enpresek hainbatetan eskatu dute zentroaren laguntza, kartografia nahiz topografia lanak egiteko. Arranzek zehaztu du mikrodronearen laguntzarekin lan horiek egitea, orain arteko metodoekin alderatuta, "askoz merkeagoa" dela, ez dituztelako ohiko topografia lanabes eta gailuak erabiltzen, ez GPSrik, ezta antzeko azpiegiturarik ere.

Aisiarako erabilera ere izangodu droneak. Bihar goizean Jaizkibel mendiko Justiz eremuan hegaldia egingo du droneak. Erakustaldi antzekoa izango da, izan ere, aurten 102 urte bete dira Roland Garros frantziarrak bertan emergentziazko lurreratzea egin zuenetik, hegazkin lasterketa batean parte hartzen ari zela —hegazkin zalea eta abenturazalea zen Garros; gerora egin zen ezagun tenisagatik—. Dronearekin horren birsortze historikoa egingo dute, eta ondoren, hitzaldia emango dute Irungo udaletxean.

Gertutik gertura bakarrik ez, Euskal Herritik harago ere erabili dute Irunen diseinatutako gailua. Balearretako palmondoei eragiten dien gaitz bat ikertzen ibili dira mikrodronearen laguntzarekin. Intsektu batek sortzen die zuhaitzei eritasun hori, eta dagoeneko, Iberiar penintsulara heldu dela jakinarazi dute. "Egin ditugun gauza asko probarako izan dira, baina Balearretako kasuan, espektro anitzeko kamera erabili dugu droneari itsatsita, eta oso baliagarria izan da gaitzaren zabalkundearen berri izateko", zehaztu du Arranzek.

Horrela, gai horren gainean ikerketa sakonagoak egiteko laguntza eskatu die berriz ere Balearretako Gobernuak Bidasoa Lanbide Heziketa Eskolako kideei.

Eskuin populismoak

Kezka zabaldu da, maiatzean ospatuko diren Europar Parlamenturako hauteskundeetan eskuin muturreko alderdiek emaitza bikainak jasoko dituztelako. Gure inguruan Frantziako kasua da gehien aipatua. Bertan, Jean-Marie Le Pen eskuindarraren Fronte Naziona...