Ekonomia

Hondarrak elikagai bilakatzeko bide bila

Hondarrak elikagai bilakatzeko bide bila

Beñat Alberdi

Janaria prestatzeak berekin dakar saihestu ezinezko hondakin sorrera bat. Patata tortilla egiteko, papatei azala eta arrautzei oskola kendu behar zaie. Beste kontu bat da azal horiek organikoen ontzira bota ordez, beste aukerarik badagoen. Testuinguru horretan kokatu du bere burua Arrasateko Ausolan enpresak. Otorduak eskaintzen ditu, eta janari hondarrak sortzen ditu ondorioz. Hondakinei beste erabilera bat eman nahian lanean ari direla azaldu du Amaia Agirrek, Ausolaneko ikerketa eta garapen arloko koordinatzaileak.

Bisigua, Orioko betiko erara

Bisigua, Orioko betiko erara

Nerea Uranga

Parrila kalera atera eta bisigua erretzen Orion izan ziren aurrenak, 1957an, Joxe Mari bodegoian. Hala diote herriko erretegietan urteetan parrilan jardun dutenek. Garai batean Orion "bisigua eta bisigua" beste arrainik ez zuten erretzen erretegietako parriletan, Luis Mari Uranga (Orio, 1957) Xixario erretegiko jabeak dioenez. "Lehen, hiru plater besterik ez genituen izaten gure etxean: tomate eta letxuga entsalada, bisigua eta txuleta. Gaur egun, ordea, denetik eskaintzen dugu, eta parrilan egindako bisiguaz gain, beste hainbat arrain ere erretzen dugu: legatza, erreboiloa, itsas-kabra, antxoak... Dena den, oraindik bisigua da nagusi Orion; alegia, bisigua erretzen dugu hamarretik zortzitan".

Garai berrietara egokitzen

Garai berrietara egokitzen

Beñat Alberdi

Duela hamar urte inor gutxik aurreikusiko zuen handik gutxira sakelakotik txatean jardun beharko zuela lagunekin planen bat egiteko. Smartphone-ak gora eta smartphone-ak behera, errotik aldatu dira komunikatzeko bideak, eta, alde horretatik, baita saltokien paradigma ere. Egun, erabiltzaileek edozein produktu eros dezakete sakelakoarekin; etxera bidaltzeko eska dezakete, gainera. Denda txikiak errealitate berri horretara zein bestelako beharretara egokitzeko, Elkarrekin Ekin egitasmoa dauka martxan Oñatiko Udalak. Joan den astelehenean antolatu zuten azken saioa, MU Mondragon Unibertsitateko Ekonomia Fakultatean: Datuak babesteko legea. Nola eragiten digu?

Xabier Iraola: “Oso gaizki gaude, irtenbiderik gabeko gurpil zoro batean”

Xabier Iraola: “Oso gaizki gaude, irtenbiderik gabeko gurpil zoro batean”

Ane Ubegun Goikoetxea

Bereziki "kezkagarriak" dira Gipuzkoako Foru Aldundiaren eta Ehiza Federazioaren arteko desadostasunak, Xabier Iraola (Legorreta, 1966) Enba Euskadiko Nekazarien Batasuna elkarteko koordinatzailearen ustez. Orain dela lau hilabete ekin zion Ehiza Federazioak greba mugagabeari, eta, orduz geroztik, nabariak izan dira basurdeek eta orkatzek soro eta larreetan egindako kalteak.

Baratzean, harremanak ereiten

Baratzean, harremanak ereiten

Aitziber Arzallus
Modan daude baratze parkeak. Sei urte dira Kutxa Ekoguneak Baratze Parke Sarea egitasmoa martxan jarri zuela. Hernani, Lezo, Usurbil, Tolosa eta Alegia izan ziren egitasmo horretara batu ziren lehen udalerriak.

Bidean gal ez dadin

Bidean gal ez dadin

Karmele Uribesalgo Alzola
Duela urtebete ireki zituen ateak Bergarako Ereindajan proiektuak. Hutsune bat betetzeko asmotan ekin zioten proiektuari: nekazarientzako eta kontsumitzaileentzako topagune bat eratu nahi zuten, konexiorako espazio izango zena.

Iraganaren trenbidetik

Iraganaren trenbidetik

Erik Gartzia Egaña

Artikutza ingurua baso purutzat jotzen dute adituek. Ez da beti horrela izan; mendeetan bere horretan mantendu dela dirudi, baina iragan industrial bat dauka, eta trena ere pasatu zen hortik. Orain dela mende bat bukatu zen bide hura, Donostiako Udalak lursaila erosi zuenean.

Zola urratuen konpontzaile

Zola urratuen konpontzaile

Ikerne Zarate

Zapata-konpontzaile ofizioa odolean darama Marta Orduña donostiarrak, eta haren eskutik ikasi du Begoña Martinez errenteriarrak. Aita zapataria zuen Orduñak, eta harengandik ikasi zuen ikasi beharreko gehiena. Gaur egun, oraindik, ez da ohikoa emakume zapatariak ikustea, eta, are gutxiago, Errenteriako Orduña zapata konpontzaileen dendan gertatzen den bezala, bi emakume ofizio horretan lanean aritzea. Orduñaren emaztea da Martinez. 44 urte dituzte biek, eta Orduñak ia 30 daramatza zapatak, gerrikoak, zorroak eta larruz egindako beste jantziak nahiz osagarriak konpontzen: "Oinetakoak neurrira egiten zituen aitak, eta Gipuzkoako ia zapatari guztien irakasle izan zen; askok egin zuten lan harekin, eta zapatari ofizioa ikasi genuen seme-alabek ere". Aukeratutako bidearekin ez dela aberastuko aitortu du Orduñak, baina krisi garaietan ere "duin" bizitzea ahalbidetu die ofizioak. "Irauteko nahikoa lortzen dugu". Ofizioa "izugarri" gustatzen zaiola gaineratu du donostiarrak.