Juan Luis Zabala
Euskarari «superpotentzia emozional» baten babes lausoegia eman zioagu, «superpotentzia kulturala» izateari pedante, elitista edo auskalo zer iritzita.

Leire Narbaiza
Berba barik geratzen gara halakoetan. Eta askok horrela nahi gaituzte: isilik.

Juan Luis Zabala
‘Hondalea’ eta ‘Araba’, bi eskultura eta bi istorio. Eta bien istorioen erdian, aldez edo moldez, gu, arte garaikideak kontatuta.

Leire Narbaiza
Gazte denboran aisialdia betetzeko ez ginen erosketak egitera joaten arratsalde pasa, orain jende askok egiten duen moduan.

Juan Luis Zabala
Gaitz erdi baimena izan eta ados jarriko balira behintzat kontu batean: bidegorriaren zer aldetan joan korrika, batzuk eskuinetik eta beste batzuk ezkerretik ibiltzen baitira, eta erdi-erditik dabilenik ere egokitu zaidan noiz edo noiz.

Leire Narbaiza
‘Señora’ izatea modaz pasatuta dagoelako askorendako, ‘demodé’, zahar egiten gaituelako batzuen begietan.

Juan Luis Zabala
Gizartea ere nahastuta eta ezer sinetsi ezinda zegok, gezurrik handienak eta kaltegarrienak nork esaten dizkion ezin jakinda. Geu ere liskarrera kondenatuta.

Leire Narbaiza
Askotan galdetu izan didate ea euskaraz nola esan behar den «‘me gustas’», ea «gustatzen zatzaizkit» den modu egokia. Erantzuna ezezkoa da.

Juan Luis Zabala
Ikaragarri gustatzen zaidak bi olerkariak ume txikien moduan flipatzen ikustea, bazterrei begira eta nire azalpenei adi.

Leire Narbaiza
Eta ez dut ukatuko, izugarri gustatzen zaigu gure aurrekoek egin zuten ekintza gogoangarri hori kontatzea, guk geuk egin izan bagenu bezala.