Iritzia

Sisifo euskaldunon nekea

Leire Narbaiza
Egunero zerbaiten nazioarteko eguna izaten da. Ia beti laguntza beharrean edo arriskuan dauden kausen aldekoa. Hala da gure Benetan sinisten dugunok gure hizkuntzaren etorkizunean, abenduaren 3koan ekintzak egiten segitzen dugu.

Aurreiritzietatik tiraka

Juan Luis Zabala
Ia ziurtzat nuen lirismoz melatutako poesia erromantiko txepela idazten zuen neskato xaloa izango zela. Eta hara noraino, eta nola!, iritsi den geroztik!

Azaroa ez da arazoa

Leire Narbaiza
Gaztain saltzaileek jarri dituzte postuak, jakina! Eta badago usain ederragorik gaztain erreena baino udazkeneko iluntze hotzetan? Badago ezer iradokitzaileagorik? Suspergarriagorik? Ezezkoan nago.

Balioek itotako literatura

Juan Luis Zabala
«Balioak lantzeko» idazten dira haurrentzako liburu asko, baina balio horiek balio literarioak ito ohi dituzte; eta helduentzako literaturan ere indartzen ari da joera hori.

Ipurdipeko hotza

Leire Narbaiza
Ez da bankuen kontra dudan amorrua, adibide zehatza baino ez da adierazten diguna espazio publikoak ez direla jendearendako pentsatzen.

Euskararen burgestasunaz

Juan Luis Zabala
«Xentimoka pentsatzen duen herria», aipatu zuen Joxe Azurmendik ‘Manifestu atzeratua’ poema luzean. Burges fama aizun berri hau gorabehera, neurri handi batean halaxe izaten jarraitzen dugu.

Txipiroiarena

X belaunaldikook badaukagu gugan gaitz endemiko bat, etengabe errepikatzen duguna: gure gazte-denbora oraingoa baino... (bete zuek hutsunea). Mitifikatu egiten dugu, alegia, gure gaztaroa.

Bizi bizitza

Bost urte eta egun batzuk joan dira Literaturako Nobel Saria Bob Dylani ematea erabaki zutenetik, historian lehen aldiz kantu-hitzen egile bati. Harrezkero ez da berriro kantu-hitzen egilerik saritu hain maila handian.

Ostrukarena

Batzuetan ostrukarena egin nahiko nuke: burua zulo batean sartu, ea arazoen aurrean ez ikusiarena eginda desagertu egiten diren, berez. Baina, zoritxarrez, ez du funtzionatzen.

Brankiak ur azpian

Zinemaldiaren zale porrokatua izan ez arren, programazioko film bat edo beste ikusi izan dut gutxienez urtero, besterik ez bada ere Zinemaldian izan naizela sentitzeko eta esateko. Horrelako ekitaldi bat etxetik gertu izanda, zer gutxiago, ezta? Azken bi urteetan, ordea, ez dut sarrera bakar bat ere eskuratu.