gipuzkoa

2015-10-162015-10-16gipuzkoa

Bost pareta eta hamaika hausnarketa

Donostian hiru, eta beste bat Errenterian. Urumeako igogailuan, Intxaurrondoko Zubiaurre pasealekuan, Altzako Ramon Irigoien parkean eta Errenteriako Alaberga auzoan daude proiekturako hautatu dituzten beste lau hormak. Horiek irudikatzeko ardura, ber...

Final-zortzirenak bukatuta, hilaren 24an ekingo diote berriro lehiari
2015-10-162015-12-10Albisteak, Bertso-albisteak, gipuzkoa, Gipuzkoako Bertso Txapelketa, Kultura

Final-zortzirenak bukatuta, hilaren 24an ekingo diote berriro lehiari

Asteburuan atseden hartuko du Gipuzkoako Bertsolari Txapelketak. Dagoeneko osatuta dago final-laurdenetan ariko diren bertsolarien zerrenda, eta hilaren 24an hasiko dute hurrengo fasea, Urretxu-Zumarragan. Guztira, bost saio jokatuko dituzte fase horretan; azaroaren 8an izango da azkena.

Final-zortzirenen ondoren, 23 bertsolarik lortu dute final-laurdenetara sailkatzea, horietako seik saioa irabazita: Jon Maiak, Arkaitz Oiartzabal Xamoa-k, Beñat Lizasok, Manu Goioganak, Felix Zubiak eta Jokin Urangak —hura da, gainera, fase guztian puntuazio altuena lortu duena, 457,5 punturekin—. Puntuazioaren arabera pasatu direnen artean, berriz, Ane Labaka izan da onena: bigarrena izan zen bere saioan, Beasainen, eta hirugarrena da sailkapen orokorrean (444 puntu). Azken sailkatuak, Mikel Artolak, 415 punturekin egin du aurrera.

Faseko 23 sailkatuei beste zazpi bertsolari batuko zaizkie final-laurdenetan. Horiek zuzenean sartuko dira datorren fasean, 2011ko Gipuzkoako txapelketan lortu zuten postuari esker: Agin Laburu, Jexux Mari Irazu, Beñat Gaztelumendi, Jon Martin, Alaia Martin, Iñaki Apalategi eta Unai Agirre.

Saio bakoitzeko irabazlea zuzenean igaroko da finalaurrekoetara, eta puntu gehien biltzen duten hamahiru bertsolariekin osatuko da lehia.

Finalaurrekoak

Final-laurdenak azaroaren 8an bukatuko dira, eta azaroaren 22an hasiko dira finalaurrekoak. Hiru saio izango dira: Zarautzen, lehena; Tolosan, azaroaren 29an; eta Eibarren, abenduaren 6an. Aurreko fasetik sailkatzen diren hemezortzi bertsolariak ariko dira: sei bertsolariz osatutako hiru talde egingo dituzte, eta saio bakarrera lehiatuko dira.

Aurreko faseetan bezala, finalaurreko bakoitzeko irabazlea zuzenean pasatuko da finalera, eta puntu gehien batzen duten bost bertsolariekin osatuko da finaleko zortzikotea.

Abenduaren 20an izango da finala, Donostian, Illunben, 17:00etan. Aitor Sarriegi egungo txapelduna ez da lehiara aurkeztu; beraz, buruz aldatuko da txapela.

Kirol inklusiborako bidean
2015-10-162015-10-16Albisteak, gipuzkoa, Gizartea

Kirol inklusiborako bidean

Hamabi urte dira Gipuzkoako Kirol Egokituen Federazioa kirola egiteko aukera bermatzen ari dela. Alicia Figueroa federazioko teknikariak dioenez, prozesuaren hasieran konturatu ziren urritasunak dituzten haurrek kirola egiteko paradarik ez dutela, eta...

2015-10-162015-10-15gipuzkoa, Iritzia

Iruñeko euskaldunen lezioa

Ezin gintezke engaina,

Xumetasun hau gu gara,

Bizirikan gaude baina,

Egin dezagun algara

Hemen jaio, hemen hazi.

Hemendik kanpo ezin bizi.

Eta duena merezi

Euskaraz adierazi

Ez naiz poeta bihurtu, lasai. Pasa den larunbatean Iruñeko Burguen plazan entzundakoaren zatitxo bat baizik ez da. Bertan Joxemiel Bidador. Iruñeko euskaldunak pastoral ederra jokatu zen Bidador dantzari, euskaltzale, idazle, irakaslearen omenez.

Gazterik hil zen Bidador, berrogei urte bete aurretik. Pertsona maitagarria eta maitatua zen, eta nik bezala, bizirik ezagutu ez genuenondako, muntaia paregabea izan zen zapatukoa. Ezin aproposagoa horrelako lana egin eta karisma zuen gizonezkoari gorazarre eta omenaldia egiteko.

Antzezlan fina eta dantzari eta abeslari trebe asko ezagutu genituen plaza horretan. Ordu ugari lanean jardundakoak azken emaitza duinetik harantzagokoa izan zedin. Eta lortu zuten. Kalitate bikaineko ikuskizuna eskaini baitziguten. Eman nahi zutena, ordea, ez zen kalitatezko espektakulua, pertsona handi batenganako errespetua eta miresmena. Lortu zenuten, zorionak.

Zuetako askok galdetuko zenioten ea zertan nabilen Gipuzkoako Hitza-n, iritzi sailean ikuskizun baten kronika egiten; batez ere, nafar bati nafarrek egindako omenaldia izanda. Itzuli gara gure esparrutxo probintzianoetara, ezta? Kontua da, Iruñean ikusitakoak hausnarketa asko eragin dizkidala.

Alde batetik, zenbat jendek eta zein desberdinek hartu zuten parte antzerkian, zelako elkarlana sortu zen hainbat elkarte, kolektibo eta norbanakoren artean. Nolako lana eta adostasuna lortu ziren, gure herrian ez dena batere arrunta, bakoitzak bera esparrua defendatzeko lubakiak eraikitzen baititugu, eta nahi baino sarriagotan, bertan gotortu egiten gara. Iruñean egindakoak komunitate hori trinkotzeko balio duela uste dut. Eta bati baino gehiagori entzun nion bezala, mugarri izan liteke etorkizunerako.

Bestetik, beste herrialde batzuetako euskaldunondako balio lezake gure mikro-mundutik ateratzeko, burua zabaltzeko, begietako benda kentzeko. Izan ere, gure Gipuzkoa-Bizkai semi-euskaldun honetan oso barneratuta daukagu, nire ustez, hemen topa genitzakeela euskaldunak, baina zonalde ez hain euskaldunetan (ejem, ejem) nekez aurki genitzakeela euskaraz dakien inor. Horrela, Bilbora, Gasteizera, Iruñera edo Baionara joanda, gutxitan hartzen ditugun euskararen zutoihala eta lantza, hiri horietan gure hizkuntzan jarduteko (gure herri ustez euskaldun hauetan hala horniturik irtengo ez bagina legez). Kaskoan sartuta baitugu hemendik kanpora euskaldunak kontu exotikoa direla, gu garela azken mohikanoak. Edo okerrago, guk mantentzen dugula euskal esentzia bizirik.

"Bilbotarra eta euskalduna? Benetan?!", harritu zaizkio bilbotar euskaldunei sarri, jakin barik Ramon Saizarbitoriak esan zuela: "Euskara Bilbon salbatuko da edo ez da salbatuko". Berak Bilbo jarri zuen adibide, baina Iruñea, Gasteiz eta Baiona gehituko nizkioke. Teorian arrotzak zaizkigun horietatik asko ikasteko baitugu: elkarlana, grina eta aurrera egiteko gogoa.

Eta ez dezagun ahatz hasierako kantuak dioena: xumetasuna garelako, eta bizirik gaudelako, egin dezagun barre, ospa dezagun euskaraz. Bidadorrengatik eta bere moduko guztiengatik! Biba Iruñeko euskaldunak!

2015-10-162015-10-16Albisteak, Ekonomia, gipuzkoa

“Atzerritarra zara hemen, eta lana ez-kualifikatua da atzerritarrentzat”

Martxoan Ingeniaritza ikasketak bukatzeko proiektua egiten hasiko da Leipzigen (Alemania), baina bitartean Berlinen bizi da Mikel Larrañaga (Azkoitia, 1992). Duela hiru hilabetetik alemana ikasten ari da Berlingo hizkuntza eskolan, Leipzigeko unibertsitatean egin beharreko ikasketak jarraitu ahal izateko, eta bitartean lanean ere ari da. "Minilan horietako batean", azaldu du.

Lana, Berlinen, soberan dagoela dio. Atzerritar ugari bizi da han —"batik bat espainiarrak eta italiarrak, euskaldunak gutxiago"— eta lana egin nahi duenak aurkitzen du. "Baina lan prekarioa izaten da, kualifikatu gabea; batzuetan minilanak dira, baina baita kontratu gabeko lanak ere, gero eta gehiago; adibidez, jatetxe batean platerak garbitzen".

Larrañagak erabilera anitzeko estadio batean lan egiten du. Ho-ckeyan eta saskibaloian jokatzen da bertan, eta jaialdiak ere egiten dituzte. Baterako edo besterako prestatzen dute estadioa Larrañagak lan egiten duen enpresakoek. "Lana fisikoa da, oso fisikoa".

Gehienezko ordu kopuru bat egin daiteke minilan batean, baina soldata ere horren araberakoa izaten da: gehienez, 450 euro hilean. "Niri ondo egokitzen zait; hilean bost-sei egun lan egiten ditut, 12 orduko lanaldian, hori bai, eta gero libre nago ikasteko. Baina horrekin ezin zara bizi, jendeak bi eta hiru minilan egiten ditu, bizimodua ateratzeko. Gainera, Berlinen alokairuak garestiak dira". Partekatutako pisu batean bizi da Larrañaga.

Gabonetan da Euskal Herrira itzultzekoa. Izan ere, Pello Gibelaldek esandakoaren kontra, Europan egonagatik ere asteburuetan etxera itzultzea ezinezko jotzen du Larrañagak. "Nola joango zara, ba, asteburuetan? Pentsa, hegaldi batek 200-250 euro balio du, eta 450 euroko soldatarekin... Eta minilan hauetan, gainera, asteburuak libre izatea ere ez da ohikoena".

Alemanian etxean dagoenik ere ez du sentitzen. "Hemen atzerritarra zara; ematen dituzte laguntzak, baina atzerritarra zara, eta gehienetan lan ez-kualifikatua da atzerritarrentzat. Lan beragatik ere gutxiago kobratzen duzu atzerritarra bazara". Bestetik, Euskal Herriko edo Espainiako enpresa batekin Alemaniara joandako langileen egoera are okerragoa dela dio; "Alemanian zaude, bai, baina hango soldatarekin, auskalo ze baldintzatan".

Larrañaga "denboradi baterako" joan da Alemaniara, nahiz eta ez dakien proiektua aurkeztu ondoren zer egingo duen. "Hau ez da paradisua, baina gutxienez praktikak ordaindu egiten dituzte. Izan ere, Euskal Herrian praktikatan hartzen zaituzte eta ia-ia eskerrak eman behar dizkiozu enpresari kobratu gabe lanean hartu zaituelako; askotan, gainera, zure prestakuntzarako baliorik ez duten praktikak dira, eta enpresarentzat doako lana egiten duzu. Halere, ez dakit zer egingo dudan; oraingoz, alemana ikasi, lan egin eta martxotik aurrera Leipzigera, ikasten jarraitzera".

“Gero eta osasun gabezia eta desoreka handiagoa dago”
2015-10-152015-10-15Elkarrizketa, gipuzkoa

“Gero eta osasun gabezia eta desoreka handiagoa dago”

"Alegala" da gaur egun Txinako medikuntza, baina gero eta unibertsitate gehiagok eskaintzen dituzte tankerako ikasketak. Javier Felipek dioenez (Tutera, Nafarroa, 1966), Galizian eta Katalunian dira aitzindariak, baina gehitzen ari dira ikasketa horien graduatu ondoko ikastaroak dituztenak. "Poztekoa da". Santiago de Compostelako Unibertsitatean ikasi zuen Felipek, eta akupunturan aditua da. Azken hamabi urteotan Txinako medikuntza tradizionala du lanbide.

Azarotik aurrera ikastaro bat emango du Urnietan. Osane belar eta eko dendak antolatu du, eta Salesiarren ikastetxeko gela batean emango dute. Bi ikasturtekoa da, eta zabalik da izena emateko epea —660-39 50 75 zenbakira deituta—. Aurretik ere Txinako medikuntza tradizionalari buruzko ikastaroak eman ditu Felipek, Beasainen eta Iruñean.

Txinako medikuntza tradizionala zer da oinarrian?

Egun egiten den medikuntzarik zaharrena da, eta munduko biztanleriaren herena horren bidez tratatua da. Txinako medikuntza ez da bakarrik Txinan egiten dena; Asiako hego-ekialde osoa hartzen du. Gainera, mundu osora heda daiteke, eta gaur egun Mendebaldean ere egiten da. Txinako medikuntza gizakiaren desoreka energetikoak aurkitzean datza, desoreka horien ondorioz gero gaixotasunak sor litezke eta. Diagnostikoaren bidez yin-yang-aren arteko desoreka eta bost mugimenduen interpretazioa egiten da, pertsonak duen sindrome hori bilatu, eta ondorioz dagokion sendabidea ipintzeko.

Euskal Herrian ofiziala den medikuntzaren aldean, zer eskaintzen du Txinako medikuntzak?

Medikuntza ofizialean osasuna medikatzearen bidez tratatzen da, batik bat kimikan oinarritutako medikatzea. Askotan, etiologia edota sakoneko zergatiak baino gehiago, sintomak tratatzen ditu. Txinako medikuntza, ordea, aurrena pertsonaren bizimodua behatu, eta hori zuzentzen edo bideratzen saiatzen da, agian horrek eragin baitu energiaren desoreka. Hortik aurrera, Txinako medikuntzak galdutako osasuna berreskuratzen laguntzeko aukera asko eskaintzen dizkigu. Filosofia taoistan du jatorria, eta esaten du naturarekin harmonian eta orekan bizita zaila dela energia desoreka bat izatea edo gaixotzea.

Ordea, hemen Txinako medikuntza tradizionala egiten da, baina ez da ofiziala.

Lege aldetik hutsunea dago, egoera alegal bat dago: ez da legearen kontrakoa eta ez da legezkoa. Txinako medikuntzak eta oro har medikuntza bitalista edo bizizale guztiek terapia natural alternatiboak egiten dituztenei esker egin dute aurrera eta garatu dira. Noski, medikuntza ofizialari eta farmazia industriari lehia egin diezaiokeen besterik egoteak ez die batere graziarik egiten. Eta gobernuan agintzen zein dagoen ere aldea dago; faboritismoak daude, eta baten aldekoagoa da besteena baino.

Hala ere, gero eta jende gehiagok jotzen du medikuntza alternatiboetara. Zergatik?

Txinako medikuntzak eta medikuntza bizizaleak diren gehienak duten ona da sendatzera iritsiko ez balira ere okerrerako ere ez liratekeela. Hau da, tratamenduek ez dute iatrogeniarik eragiten, ez dute albo ondoriorik. Badakigu gaur egun ofiziala den medikuntzan pilula bat ematen dutela eta haren ondoriok saihesteko gero beste bat: adibidez, aurrenekotik urdaila babesteko bigarren pilula. Txinako medikuntzan horrelakorik ez dago; iatrogenia eragiten duten sendabiderik ez dago.

Medikuntza ofizialean erremediorik aurkitu ez duelako jotzen al du jendeak alternatiboetara?

Denetik dago. Kasu batzuetan, ez dakite euren arazoei edo gaixotasunei sendabidea aurkitzeko zer egin, eta etsita etortzen zaizkigu, beste aukera berri batzuen bila. Baina osasunaz eta gaixotasunaz kontzientzia desberdin bat duten pertsonak ere etortzen dira; hau da, gizarteko arazoak eta bizitza bera ulertzeko beste ikuspegi bat dutenak.

Oreka energetikorako naturarekin bat eginda bizitzeak eragina daukala diozu. Ez al dago, ordea, naturaren eta gizakiaren artean gero eta arrakala handiagoa?

Bai, hori hala da. Gero eta gizarte modernoago eta teknologikoago batean bizi gara, gero eta deskonektatuago osasun naturaletik, biologikotik, ekologikotik. Horrek bere ordaina dauka: osasunean desoreka handiagoak izatea. Orain dela 50, 60 edo 80 urte, akupunturako tratamenduarekin energia orekatzeko denbora erdia behar izaten zen. Gaur egun gizakiak kutsaduraren eragin gogorra du: mikrouhinak, goi frekuentziak, wifiak... Sentsibilitate anizkuneko gaixotasunak ditugu: hau da, ordenagailu batetik edo wifi seinaleetatik 50 metrora egon ezin diren pertsonak. Gero eta haur gehiago ikusten ditugu elikadura, kutsadura edo asma alergiekin. Gero eta gizarte modernoago, aurreratuago eta garatuago batean bizi gara, baina osasun gabezia, energia faltak eta desorekak areago dira.

Urnietako ikastaroak zein helburu du?

Gizakia osotasunean hartuta eta ikuspegi naturaletik, desoreka energetikoei aurre egiteko ezagutzak irakastea eta horretarako Txinako medikuntza tradizionalean profesionalak formatzea. Hortik abiatuta, yin-yang-a ulertzea, bost mugimenduak (egurra, sua, lurra, metala eta ura) ikastea; lau deabruak zeintzuk diren ikasi eta ulertzea... Printzipioz euren osasunaren kalitatea eta ongizatea hobetzeko interesa duten pertsona guztientzat da. Baita euren terapia aukerak gehitu nahi dituzten profesionalentzat ere.

Euskaldunak %60 izango dira
2015-10-092015-10-08Albisteak, gipuzkoa, Gizartea

Euskaldunak %60 izango dira

Donosti Buseko gidarien lan poltsa osatzeko akordioa erdietsi dute UGTk eta Donostiako Udalak. Iaz hasi zen lehiaketa publikoa, eta EAEko Auzitegi Nagusiak baliogabetu egin zuen; auzia desblokeatu egin dute EAJ eta PSE-EEren udal gobernuak eta UGTk, baina Dbusen euskalduntzeari eta hizkuntza eskubideak bermatzeari begira, atzera egitea dakar.

Izan ere, 2014ko otsailean, EAJ, EH Bildu eta Kurpil sindikatuaren botoekin, gidari berriek euskara derrigorrezko izatea erabaki zuten; baina aurrerantzean, akordio berriarekin, soilik gidari berrien %60 izango dira euskara gaitasuna egiaztatua dutenak. Batez besteko hori handitzen joango da hurrengo deialdietan, baina gehienez %70era helduko da, muga hori jasotzen baitu akordioak.

2014ko otsailean erabaki zuen Dbuseko administrazio kontseiluak lan poltsa osatzeko baldintzak aldatzea. Euskara derrigorrezko bihurtu zen gidari berrientzat, eta euskarazko azterketa gainditzen ez zuena ez zen lan poltsan sartuko.Ordu arte, azterketaren %5 balio zuen euskarak.

Auzitegietan

2014ko martxoan hasi ziren probak egiten, eta 45 lagunek gainditu zituzten lehen azterketak. Euskara proba egitekotan ziren EAEko Auzitegi Nagusiak deialdia baliogabetu zuenean. UGTren helegite bati erantzunez etorri zen epai hura, eta aurtengo otsailean beste ebazpen batek berretsi egin zuen lan poltsarako deialdia baliogabetzeko erabakia.

Lehen ebazpenak, Donostiako Lan Arloko 2. Auzitegiarenak, deialdiaren oinarrietan "funtsezko aldaketa" egin zela zioen, eta auzitan jartzen zuen euskararen derrigortasuna, esanez gidarientzat euskara ez zela ezinbestekoa.

Donostiako Udalak eta Kurpil, LAB eta ELA sindikatuek epai horri jarritako helegitearen ondoren iritsi zen bigarren epaia. EAEko Auzitegi Nagusiko Lan Arloko Salaren epaiak berretsi egin zuen deialdi publikoaren baliogabetzea, baina Garbiñe Biurrun epaileak idatzitako epaiak soilik araudiaren "funtsezko aldaketaren" argudioari eutsi zion. Euskara ezinbesteko baldintza izatearen egokitasunari buruzko ebazpena lan arloko auzitegiari ez zegokiola jasotzen zuen Biurrunen epaiak.

Gatazka desblokeatu

Dbusek 350 gidari inguru ditu, eta batik bat haien ordezkapenetarako behar dituzte gidari berriak. EAEko Auzitegiaren epaiaz geroztik, aurreko deialdia etenda gelditu zen, eta Lanbidetik hartu dituzte gidari berriak. Orain, prozesua hasieratik abiatuko dute berriro, eta Lanbidetik hartutako gidariek zein 2014ko deialdiaren lehen probak gainditu zituzten 45 hautagaiek gainerakoekin batera egin beharko dituzte probak.

Pilar Arana Mugikortasun zinegotziak (EAJ) eta Miren Azkarate Euskara zinegotziak (EAJ) parte hartu dute UGTrekin izaniko negoziazioetan, eta Aranarekin hitz egin du Hitza-k gaiari buruz. "Guk printzipioz euskara derrigorrezko izatea babestu genuen, baina auzitegiek bertan behera utzi zuten baldintza hori ezartzen zuen deialdia, eta gatazka desblokeatu beharra zegoen". Aranaren hitzetan, Dbusentzat arazo larria zen deialdia etenda egotea —ordezkapenak egiteko arazoak, ordu estra kopuru handia eta 2016ari begira jarri beharreko linea berrietarako gidari falta—, eta "ezinbestekoa" zen kontrataziorako bidea irekitzea.

"Hautatu dugun bidea, beraz, langileen ordezkaritza handiena duen sindikatuarekin negoziatzea izan da". Aranak ez du uste "atzerapausoa" denik. "Izan ere, auzitegiek euskararen derrigortasuna baliorik gabe utzita, hutsean geunden, ez zen batere aurrerapausorik eman; eta, ondorioz, akordio honek aurrerapausoa dakar, gidari berrien %60k hizkuntza eskakizuna izango dutelako, nahiz eta hasiera batean EAJk hori baino gehiago nahi zuen". Hala, lehentasuna akordioari eta arazoa desblokeatzeari eman diotela dio Aranak.

EH Bilduren ordezkaria da Asier Jaka zinegotzia Dbusen administrazio kontseiluan, eta, haren iritziz, "atzerapausoa handia da". "Gidari berrien %40k ez dute hizkuntza eskakizuna izango, eta horrek urte mordo baterako hipotekatzen du Dbusen euskalduntzea eta erabiltzaileen hizkuntza eskubideak bermatzea". Jakaren arabera, administrazio kontseiluak gaiari buruz egindako bileran argi gelditu zen akordio berria hankamotz gelditzen dela. "Bileran administrazio kontseiluko idazkari nagusiak berak nabarmendu zuen erabaki honekin Dbusek ez duela betetzen hizkuntza eskubideei eta euskararen normalizazioari dagokion egungo araudia; osoko bilkurak aho batez onartua duen 5. Euskara Plana ere ez du betetzen".

EAJren jokabidearekin oso kritiko agertu da Jaka. "Izan ere, aurreko legealdian EAJ eta EH Bildu ados geunden ezarri beharreko irizpideei dagokienez, eta orain negoziazioa erdi ezkutuan eraman dute. EH Bilduk Diario Vasco-n irakurrita izan zuen akordioaren berri, eta ez zait iruditzen hori denik sozietate publiko batek izan behar duen funtzionamendua". Larria irizten dio EAJren jokabideari, eta "are larriagoa jokoan herritarren hizkuntza eskubideak daudelako".

Dbuseko LAB sindikatuak ere arbuiatu du hizkuntz eskakizunen inguruko akordioa. "LABen iritziz, Donostiako hiri autobus bat hartzen duen pertsona orok euskaraz artatua izateko eskubidea bermatua izan behar du, eta, ondorioz, ezin gara pozik egon EAJren eta UGTren arteko akordio honekin", azaldu du LABek prentsa oharrean. "Euskaraz ez dakien gidari gazte bat kontratatzeak bidaiarien hizkuntza eskubideak urratuko ditu hurrengo urteetan".