Elkarrizketa

“Jolas moduan hartu genuen dena; ondo pasatzea zen kontua”

“Jolas moduan hartu genuen dena; ondo pasatzea zen kontua”

Beñat Alberdi

Aitor Gorosabeli (Eibar, 1970) familiatik datorkio musikazaletasuna. Bitxia bada ere, Su Ta Gar taldeko abeslari eta gitarra jotzaileak pianoarekin egin zituen lehen urratsak musikaren munduan, eta solfeo ikasketak ere egin zituen gero. Pertsonaiak pertsona itzalean uzten du askotan, baina Aitor Gorosabel pertsonak berak asko dauka kontatzeko.

“Artea ideia bat da; eta traste pila bat dago orain, baina ideia gutxi”

“Artea ideia bat da; eta traste pila bat dago orain, baina ideia gutxi”

Eider Goenaga Lizaso

"Kasualitatez" jaio zen Mikel Campo Burgosen (Miranda Ebro, Espainia, 1957). Araban bizi ziren gurasoak, baina Miranda Ebroko ospitalea zuten gertuen ama erditu zenean. Hori argituz hasi du elkarrizketa. Gipuzkoan egin zituen bere bizitzako urte gehienak —Deban eta Zarautzen—, eta Iruñean bizi da egun. Unibertsitatera itzuli da: Esperientzia Gela batean ari da, besteen esperientzietatik ikasi eta "lagun berriak" egiten: "Nire adinarekin, hori ez da erraza".

“Zuzendari ikasketarik ez dut inoiz egin; nik jotzeko ikasi nuen”

“Zuzendari ikasketarik ez dut inoiz egin; nik jotzeko ikasi nuen”

Rebeka Ruiz

Musika ikasten txikitan hasi zen Alazne Alberdi (Irun, 1976), eta tronpa jotzailea izango zela oso argi izan du betidanik. Barakaldoko Udal Musika Bandan lan egiten du. Goiz esnatzen da egunero, 05:30ean; autobusa hartu, eta Barakaldora (Bizkaia) joaten da lanera. Bidasoaldera itzuli, eta Hondarribiko eta Irungo musika bandak zuzentzen ditu. Are gehiago, Luis Mariano lirika elkartearen operetan kolaboratzen du. Festarako umorea duenean, Jostallu txarangarekin ere aritzen da. Egunak beretzat zenbat ordu dituen galdetuta, "zureak bezainbeste" erantzun du, barrez, "baina egia da ia beti korrika nabilela".

“Doraemonen bertsoari esker ari naiz lanean irratian”

“Doraemonen bertsoari esker ari naiz lanean irratian”

Aitziber Arzallus

Lapurtarra da jaiotzez, baina lotura handia izan du Gipuzkoarekin; bertakoak ditu aita-amak. Bertso irakaslea da Maddalen Arzallus (Hendaia, 1990), eta hezkuntza arautuko ikastetxeetan eskolak ematen ditu Donostia aldean eta Hondarribian. Hori da denbora gehien kentzen dion langintza, baina beste hamaika gauzatarako beta ere hartzen du: bertsotan aritzen da, erromeria talde bateko partaidea da, Euskadi Gaztean kolaboratzen du, eta baita Gure Kasa saioan ere, ETB 1en. 18 urte zituela joan zen gurasoen etxetik, Gasteizera, itzulpengintza ikastera. Bi urtez bizi izan zen han, urtebetez Parisen, denboraldi batez Errusian, eta bost bat urtez Zumaian. Duela urtebete sorterrirako bidea hartuta, berriz Hendaian finkatzeko bidean da.

Itzultzailea zara ikasketaz. Sekula jardun duzu itzulpengintzan?

“Bizitzan oso garrantzitsuak diren balioak eman dizkit errugbiak”

“Bizitzan oso garrantzitsuak diren balioak eman dizkit errugbiak”

Kerman Garralda Zubimendi

Errugbiaren munduan oso ibilbide arrakastatsua izan du Axio Arañak (Beasain, 1961), baina elkarrizketa osoan ia aipatu ere ez ditu egin bidean lortutako garaipenak. Urte luzez lehenengo Ordizian eta ondoren Iruñean bildutako bizipenak eta ikasitako balioak dira garrantzitsuenak beasaindarrarentzat. Errugbia bere bizitza izan dela azpimarratu du behin eta berriz, eta pasioz eta gogotsu egin duela lan beti. "Ilusio eta gogo handia izaten nuen beti denboraldi hasieran, eta aurrera egiten nuen".

“Enpresari askori euskarak, oraindik, traba egiten die lanerako”

“Enpresari askori euskarak, oraindik, traba egiten die lanerako”

Beñat Alberdi

Nongoa den galdetuz gero, "idiazabaldarra" erantzuten du Joxemari Muxikak (Getxo, Bizkaia, 1937). Jaio, Bizkaian jaio zen; Olaberrian hazi zen 11 urte bete arte; Idiazabalen heldu zen gero, soldaduska garaira arte; eta Arrasaten bizi da gaur egun. Belgikan ere egin zituen ikasketak tartean. Baina, joan-etorri horiekin ere, argi dauka izatez idiazabaldarra dela. Eta, neurri berean, beti argi izan du euskara sustatzeko lanean murgilduko zela; hala erakusten du bere ibilbideak.

“Berezkoaz gain, sakrifizioa ere behar da musikan”

“Berezkoaz gain, sakrifizioa ere behar da musikan”

Unai Zubeldia

Aitaren esanak entzunda, "inoiz ez zahartzeko" aukeratu zuen musikari izatea Joxemari Oiartzabalek (Andoain, 1946). Hiru arrebak ondoan zituela, 5 urte betetzerako hasi zen solfeoa ikasten, eta berehala nabaritu zuen barrua mugitzen ziola musikak. Tronpetari helduta egin zuen bidearen zatirik handiena, eta tartean Lasarte-Orian akademia bat irekita, Donostiako Musika Kontserbatorioan jo zuen goia. Raimundo Sarriegi musikariaren pianorako partiturak gainerako instrumentuentzat moldatuta, andoaindarrak ekarpen handia egin dio Donostiako kantugintzari. 2010ean erretiroa hartuta ere, musikarik gabeko errealitaterik ez duela ulertzen aitortu du Oiartzabalek.